رابطه منابع استرس زای سازمانی با استرس شغلی کارکنان شرکت گاز استان مازندران

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه منابع استرس زای سازمانی با استرس شغلی کارکنان شرکت گاز استان مازندران بود. روش تحقیق توصیفی و از نوع همبستگی بوده است. بدین منظور، از جامعه 423 نفری کارکنان شرکت گاز استان مازندران، به شیوه تصادفی طبقه ای (برحسب نواحی جغرافیایی) 205 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها، دو پرسشنامه منابع استرس زا و استرس شغلی بود. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه های مذکور توسط متخصصان بررسی و مورد تایید قرار گرفت و پایایی آنها نیز با محاسبه ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب 84/0 و 83/0 به دست آمد. به منظور تحلیل داده ها از آزمون های همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیره استفاده گردید. نتایج پژوهش نشان داد که از بین عوامل هشت گانه ایجاد استرس، شش عامل انتظارات سازمانی، ارتباطات، حمایت همکاران، ویژگی های نقش، حمایت مسوولین و تغییرات کاری با استرس کارکنان رابطه معنی داری داشتند و فقط بین دو عامل اختیارات و محیط فیزیکی با استرس کارکنان رابطه معنی داری وجود نداشت. همچنین از بین هشت عامل مذکور، سه عامل انتظارات سازمان، ارتباطات و ویژگی های نقش، پیش بینی کننده های معنی داری برای استرس کارکنان بودند. باید توجه داشت که پدیده استرس یکی از مسایل بسیار جدی در سازمان های امروزی است که سلامت نیروی کار را به خطر انداخته و هزینه های سنگینی را به سازمان ها تحمیل می کند، بنابراین، مدیران بایستی در عملی پیشگیرانه عوامل استرس زا را در محیط کار مورد شناسایی قرار داده و نسبت به رفع آن اقدامات لازم را به عمل آورند.