تاثیر مداخله آموزشی مبتنی بر شکرگزاری بر استرس و سلامت روان مادران نوزاد نارس بستری در بخش مراقبت های ویژه

یکی از مداخلات غیر دارویی شکرکزاری است که تا کنون در بخش مراقبت ویژه نوزادان به آن کمتر توجه شده است. مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر مداخله آموزشی مبتنی بر شکرگزاری بر استرس و سلامت روان مادران دارای نوزاد بستری در بخش مراقبت های ویژه نوزادن انجام شد.
مطالعه نیمه تجربی شاهد دار 50 نفر از مادران دارای نوزاد بستری در بخش مراقبت ویژه نوزادن  شهرکرد به صورت دردسترس به دو گروه  مداخله مبتنی بر  شکرگزاری و کنترل تقسیم شدند. گروه مداخله طی دو هفته و هرهفته سه جلسه دو ساعته توسط پژوهشگر تحت آموزش قرار گرفتند.  یافته های مربوط به سلامت عمومی و استرس مادران توسط پرسشنامه استرس والدین و پرسشنامه سلامت عمومی گلدبرگ و هیلر قبل و بعد از مداخله توسط آزمون آماری تی زوجی تجزیه و تحلیل شد.
میانگین نمره استرس در مادران در گروه مداخله به طور معنی داری کاهش یافته بود(P<0.001).(قبل آموزش 64/37 ، بعد آموزش 36/26) در مادران گروه کنترل که فقط آموزش های روتین را دریافت می کردند میزان استرس کاهش یافته بود ولی این کاهش از نظر آماری معنی دار نبود(P>0.05)(قبل آموزش. 72/35 و بعد از آموزش 08/34).  در گروه مداخله میانگین نمره سلامت روان دو هفته بعد از برنامه آموزشی مبتنی بر شکرگزاری به طور معنی داری بهبود یافته بود(P<0.05).(قبل از آموزش 56/26، بعد از آموزش20/19).
مطالعه حاضر اولین مطالعه اثربخشی شکرگزاری بر سلامت مادران دارای فرزند نارس بستری در بخش مراقبت های ویژه نوزادان ایرانی است. شکرگزاری  باعث بهبود سطح استرس و افزایش کیفیت سلامت روان میشود. اعتقاد به اینکه با شکر ،نعمت ها بیشتر خواهند شد، بخش مهمی از عقاید دینی زنان ایرانی را تحت نفوذ خود دارد و عامل مهمی در اثربخشی مداخلات ذهن و بدن می باشد.