اثربخشی شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر کیفیت خواب و شدت درد زنان مبتلا به میگرن

هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر کیفیت خواب و شدت درد بیماران مبتلا به میگرن بود.

روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون و پیگیری با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه زنان مبتلا به میگرن شهر تبریز در سال 1402 تشکیل داد. 30 نفر با داشتن ملاک های ورود به مطالعه با روش نمونه گیری هدفمند و از میان کلیه زنان مبتلا به میگرن شهر تبریز در سال 1402 انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه مداخله و گواه، هر کدام 15 نفر قرار گرفتند. ابزارهای اندازه گیری، پرسشنامه های کیفیت خواب پیتزبورگ و شدت درد مک گیل بودند. اعضای گروه مداخله، در 8 جلسه 5/1 ساعته شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی را دریافت کردند؛ ولی گروه گواه هیچ درمانی را دریافت نکردند. داده ها توسط آزمون تحلیل واریانس آمیخته با اندازه گیری مکرر تجزیه و تحلیل شدند.

در پیش آزمون، میانگین و انحراف معیار شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی برای کیفیت خواب (53/2±60/17) و برای شدت درد (61/4±87/46)، و در گروه گواه برای کیفیت خواب (03/2±00/17) و برای شدت درد (89/3±80/45) بود. شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی در مقایسه با گروه گواه، کیفیت خواب (20/2±13/14) و شدت درد (04/5±93/41) زنان مبتلا به میگرن را در پس آزمون به ترتیب بهبود و کاهش داد (001/0>p). در مرحله پیگیری، اثر درمان بر کیفیت خواب و شدت درد ماندگار بود (001/0>p).

براساس یافته های این پژوهش می توان نتیجه گرفت که شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی موجب افزایش کیفیت خواب و کاهش شدت درد زنان مبتلا به میگرن شده است.