بررسی ارتباط بین میزان فعالیت بدنی و شاخص های آنتروپومتریکی با کیفیت خواب در دانشجویان نظامی

پایش شاخص های جسمانی و عوامل موثر بر عملکرد نیروهای نظامی در آماده سازی و ارتقاء توان نظامیان حایز اهمیت است.

هدف از انجام پژوهش حاضر، سنجش میزان فعالیت بدنی و شاخص های آنتروپومتریکی دانشجویان افسری و بررسی ارتباط این شاخص ها با کیفیت خواب آن ها بود.

در این مطالعه توصیفی 120 نفر از دانشجویان نظامی یک دانشگاه افسری منتخب واقع در شهر تهران به شیوه در دسترس و از طریق فراخوان به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از سنجش های آنتروپومتریکی (قد، وزن، دور کمر و دور گردن) به همراه پرسشنامه فعالیت بدنی و کیفیت خواب پیتزبورگ استفاده شد. تحلیل داده ها توسط نرم افزار SPSS  نسخه 20 و آزمون ضریب همبستگی اسپیرمن انجام شد.

49/17 درصد دانشجویان مورد مطالعه میزان فعالیت بدنی متوسط و 50/83 درصد آن ها فعالیت زیادی داشتند. شاخص توده بدنی 87/5 درصد آزمودنی ها در محدوده طبیعی و تنها 11/67 درصد در محدوده اضافه وزن بود. همچنین، 27/5 درصد آزمودنی ها کیفیت خواب خوب و 27/5 درصد کیفیت خواب پایینی داشتند. بین میزان فعالیت بدنی با شاخص توده بدنی (0/430- =r، 0/001˂=P) و کیفیت خواب (0/271-=r، 0/004=P) ارتباط معکوس و معناداری داشت، بین سایر شاخص ها ارتباط معناداری مشاهده نشد (0/05<P).

عمده دانشجویان نظامی از نظر ترکیب بدنی، میزان فعالیت بدنی و کیفیت خواب شرایط مناسبی داشتند. سطح فعالیت بدنی شاخص مهمی در پیش بینی شاخص توده بدنی بود. با وجود این، بین فعالیت بدنی و کیفیت خواب ارتباط ضعیفی مشاهده شد. با توجه به اهمیت خواب در عملکرد نظامیان، انجام مطالعات بیش تر برای تعیین عوامل موثر بر کیفیت خواب توصیه می شود.