فراوانی و علل خطاهای دارویی دانشجویان کارورزی در عرصه پرستاری استان سیستان و بلوچستان

خطاهای بالینی از مسایل مهم در محیط های مراقبت و سلامت است. دانشجویان پرستاری نیز ممکن است به علت تجربه و مهارت پایین بیشتر از پرستاران مرتکب خطا شوند.

هدف از این مطالعه توصیفی تعیین فراوانی و علل مرتبط با بروز خطاهای دارویی دانشجویان کارورز پرستاری در استان سیستان و بلوچستان است.

این پژوهش از نوع مقطعی توصیفی بود. 102 دانشجوی کارورز پرستاری ترم هفتم و هشتم استان سیستان و بلوچستان به روش سرشماری در مطالعه شرکت کردند. ابزار جمع آوری داده ها، پرسشنامه پژوهشگر ساخته سه بخشی شامل اطلاعات دموگرافیک، نسخه 19 و با آمار توصیفی شامل SPSS جزییات مرتبط با خطای دارویی و علل خطاهایی دارویی بود. تحلیل داده ها با نرم افزار آماری میانگین و انحراف معیار و آمار استنباطی مانند آزمون یو من ویتنی کای اسکویر، کروسکال والیس انجام شد.

79 دانشجوی کارورز (77/2 درصد)، خطای دارویی را گزارش کردند. خطای ناشی از ناآشنایی با نام تجاری داروها (44/1 درصد)، زمان تجویز اشتباه دارو (37/3 درصد) و دادن داروی کشیده شده در سرنگ بدون کنترل کاردکس و یا دستور پزشک (33/3 درصد) شایع ترین انواع خطاهای دارویی بود. خوانا نبودن خط پزشک (58/8 درصد) شایع ترین علت بروز خطا بود.

اغلب دانشجویان پرستاری کارورزی در عرصه خطاهای دارویی را گزارش کردند که این یک زنگ خطر است. برگزاری دوره های پیش کارورزی جهت مرور دسته های دارویی، نا مهای تجاری و محاسبه دوز داروها و آشنایی با دستورات پزشک جهت پیشگیری از بروز خطا الزامی است.