ارزیابی شاخص های اقتصادی - اجتماعی موثر بر کاهش آسیب پذیری از شیوع کووید 19 در روستاهای مرزی شهرستان زابل

تهدیدات بیولوژیک دارای تاثیرات قابل توجهی بر تمدن های بشری در طی قرن های متمادی بوده است. مطالعه جغرافیایی کووید 19 نشان می دهد این ویروس همانند بیماری وبا دارای جهان وطنی است. کووید 19 اثرات اجتماعی و اقتصادی در ابعاد جهانی و ابعاد محلی به همراه داشته است. هدف از این پژوهش ارزیابی شاخص های موثر بر کاهش آسیب پذیری از شیوع کووید 19 در روستاهای مرزی شهرستان زابل می باشد.

روش اصلی تحقیق ترکیبی از روش های توصیفی تحلیلی و مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای، اسنادی و میدانی با استفاده از مقالات و پرسش نامه خواهد بود. جامعه آماری این پژوهش خانوارهای ساکن در روستاهای مرزی شهرستان زابل می باشند. روش تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از آزمون T تک نمونه ای، اسپیرمن و رگرسیون خطی می باشد.

بر اساس نتایج به دست آمده مشخص شد که شاخص های اشتغال (165/0=β، 019/0=P)، اقدامات دولتی (149/0=β، 017/0=P)، و همکاری و هماهنگی (119/0=β، 027/0=P) دارای بیشترین تاثیر مثبت و معنادار بر شدت آسیب پذیری از شیوع کووید 19 و شاخص های درآمد و سرمایه گذاری (167/0-=β، 014/0=P)، بهداشتی - درمانی (139/0-=β، 031/0=P) و شبکه اجتماعی (123/0-=β، 047/0=P) دارای بیشترین اثر منفی بر شدت آسیب پذیری از شیوع کووید 19 هستند.

در این خصوص می توان چنین استنباط کرد که هر چه میزان خدمات بهداشتی و درمانی بیشتر شده باشد میزان و شدت آسیب پذیری کمتر شده است.