مدل برآیندهای توسعه ی صنعت بوم گردی در مناطق مرزی ایران: مطالعه موردی مناطق مرزی استان کردستان

امروزه یکی از دغدغه های اصلی کشورها و سیاست گذاران اقتصادی، ایجاد توسعه پایدار و اشتغال در مناطق مرزی می باشد، تا از طریق آن با مشکلاتی مانند بیکاری، بهره وری پایین کشاورزی، افزایش مهاجرت به شهرها مقابله کند. توسعه صنعت بوم گردی در این مناطق می توانند در رفع این مشکلات موثر باشند. این پژوهش با هدف ارایه مدلی برای شناسایی برآیندهای توسعه بوم گردی در مناطق مرزی استان کردستان انجام شده است.

پژوهش حاضر از نظر روش شناسی یک تحقیق آمیخته است که با روش های تحلیل محتوا و دلفی انجام شده است. در روش تحلیل محتوا گردآوری داده ها با استفاده از مطالعات کتابخانه ای و در روش دلفی گردآوری داده ها با استفاده از پیمایش با پرسشنامه طی سه دور صورت گرفته است. جامعه تحقیق درروش تحلیل محتوا شامل تمامی متون مرتبط با موضوع پژوهش و در روش دلفی، خبرگان صنعت بوم گردی بوده است. روش نمونه گیری در روش تحلیل محتوا، تمام شماری و در روش دلفی، نمونه گیری گلوله برفی بوده است.

در این پژوهش 30 نفر از خبرگان تا انتهای دور سوم با محققان همکاری داشته اند و 22 شاخص جدید شناسایی شد و نهایتا، پس از طی سه دور دلفی، 45 شاخص مورد تایید خبرگان قرار گرفت و 9 مورد نیز مورد تایید قرار نگرفت.

مدل نهایی تحقیق شامل سه بعد (برآیندهای سیاسی، اقتصادی و اجتماعی)، 21 مولفه و 45 شاخص است. توجه به مدل مطرح شده در این پژوهش و پیشنهادهای کاربردی آن، می تواند موجب ایجاد درک بهتری از ضرورت توسعه صنعت بوم گردی در مناطق مرزی ایران شود.