مدل علی در ارتباط با انگیزش پیشرفت با استرس تحصیلی ادراک شده بر اساس نقش میانجی سبک های پردازش اطلاعات و سرگردانی ذهنی در دانشجویان پرستاری

در این پژوهش رابطه ساختاری انگیزش پیشرفت با استرس تحصیلی ادراک شده بر اساس نقش میانجی سبک های پردازش اطلاعات و سرگردانی ذهنی در دانشجویان در قالب یک مدل علی مورد بررسی قرار گرفت.

جامعه آماری پژوهش دانشجویان دختر رشته پرستاری مقطع کارشناسی دانشگاه آزاد واحد ساری بود. برای تعیین حجم نمونه با توجه به تعداد متغیرهای مشاهده شده و تخصیص ضریب 25 (9 متغیر مشاهده شده در مدل)، و با احتساب احتمال وجود پرسشنامه های ناقص 240 نفر به عنوان حجم نمونه به روش در دسترس انتخاب شدند. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه‎های انگیزش پیشرفت هرمنس (1970)، استرس تحصیلی ادراک شده زاژاکووا و همکاران (2005)، سبک های پردازش اطلاعات پسینی و اپستاین (1999) و سرگردانی ذهنی کاریر و سلی (2013) استفاده شد. بعد از تایید روایی سازه، پایایی آنها با استفاده از آزمون ضریب آلفای کرونباخ و پایایی ترکیبی محاسبه گردید که از نظر آماری مورد تایید بود. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از معادلات ساختاری با نرم افزار SPSS18 و AMOS23 استفاده شد.

نتایج نشان داد که؛ متغیرهای انگیزش پیشرفت، سبک های پردازش اطلاعات و سرگردانی ذهنی بر استرس تحصیلی ادراک شده اثر مستقیم و معنی داری دارا هستند و همچنین اثر غیر مستقیم انگیزش پیشرفت با میانجیگری سبک های پردازش اطلاعات و سرگردانی ذهنی بر استرس تحصیلی ادراک شده مورد تایید واقع گردید. به طور کلی مدل پژوهش تایید شد و متغیرهای پژوهش توان پیش بینی 69 درصدی از متغیر استرس تحصیلی ادراک شده را دارا بودند.

پژوهش حاضر نشانگر اهمیت عوامل شناختی و انگیزشی در تبیین استرس تحصیلی ادراک شده است.