هیپراکسی نورموباریک مکرر روزانه: راهکاری غیردارویی در مواجهه با نفروتوکسیسیتی القا شده توسط جنتامایسین

نفروتوکسیسیتی ناشی از جنتامایسین یکی از رایج ترین دلایل نارسایی حاد کلیوی می باشد که تجویز آن را محدود مینماید. شواهد نشان می دهند پیش درمانی با اکسیژن سبب افزایش فعالیت آنتی اکسیدان ها و از بافت ها در مقابل آسیب های مختلف محافظت می نماید. در این مطالعه، تاثیر پیش درمانی با هیپراکسی نورموباریک در کاهش سمیت کلیوی ناشی از جنتامایسین مورد بررسی قرار گرفت.

28 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به شکل تصادفی به چهار گروه کنترل، جنتامایسین (100 میلی گرم در ازای کیلوگرم)، هیپراکسی 60 (روزی 60 دقیقه استنشاق اکسیژن 95 درصد و سپس جنتامایسین) و هیپراکسی 180 (روزی 180 دقیقه استنشاق اکسیژن 95 درصد و سپس جنتامایسین) تقسیم شدند. بعد از 9 روز، ادرار 24 ساعته جمع آوری و در روز دهم موش ها برای نمونه برداری سرم، ادرار و بافت کلیه قربانی شدند.

نتایج نشان می دهد هیپراکسی سبب افزایش معنی دار ظرفیت آنتی اکسیدان، کاهش کراتینین سرم و شاخص نارسایی کلیه می گردد. مطالعات بافتی و همچنین تصویربرداری اسپکت نیز نشان دهنده کاهش آسیب بافت کلیه در گروه های هیپراکسی در مقایسه با گروه جنتامایسین می باشد. اثر هیپراکسی بر وزن بدن، نسبت وزن کلیه به وزن بدن، حجم ادرار، نیتروژن اوره خون و فیلتراسیون گلومرولی معنی دار نبود.

هیپراکسی سبب افزایش ظرفیت آنتی اکسیدان و بهبود پارامترهای عملکردی و بافتی کلیه می گردد، اما قادر به برگرداندن کامل اثرات مضر ناشی از سمیت کلیوی جنتامایسین نمی باشد. بنابراین برای بررسی دقیق تر اثرات کلینیکی هیپراکسی بر روی سمیت کلیوی حاصل از جنتامایسین به مطالعات بیشتری نیاز می باشد.