بررسی اثر مونوفسفوریل لیپید A به عنوان یک ادجوانت کمکی بر روی پاسخ های ایمنی همورال علیه عفونت استافیلوکوکوس اورئوس در مدل موشی

استافیلوکوکوس اوریوس یکی از عوامل شایع عفونت های بیمارستانی است، بنابراین توسعه ی کاندید واکسن مناسب جهت پیشگیری از عفونت های ناشی از این باکتری ضروری است. پروتیین اتولیزین به عنوان یک فاکتور ویرولانس نقش مهمی در تقسیم باکتری دارد. مونوفسفوریل لیپید A (MPLA) به عنوان یک آگونیست Toll-like Receptor 4 در حال حاضر به عنوان ادجوانت یا کمک ادجوانت استفاده می شود. در این مطالعه پروتیین اتولیزین همراه MPLA به عنوان کاندید واکسن بررسی شد.

پروتیین نوترکیب اتولیزین با IPTG القاء و بوسیله ی ستون کروماتوگرافی Ni-NTA تخلیص شد. جهت افزایش ایمونوژنیسیته، دو فرم کوادجوانت مونوفسفریل لیپید A بیوژنیک و سنتتیک همراه با آلوم در چهار گروه موشی Balb/c فرموله شد. تزریقات سه بار با فواصل هر دو هفته به صورت زیر جلدی انجام شد. با استفاده از الایزا غیر مستقیم آنتی بادی توتال، ایزوتایپ IgG2a وIgG1 اندازه گیری شدند. در ادامه گروه های موشی با دوز CFU108×5 مورد چالش باکتریایی قرار گرفته و تعداد باکتری در ارگان های داخلی مورد سنجش قرار گرفت. سرانجام میزان بقاء حیوانات به مدت سی روز ارزیابی شد.

آنتی بادی توتال و ایزوتایپ های IgG1 و IgG2a در گروه های موشی واکسینه شده در مقایسه با گروه شاهد، افزایش معنی داری داشتند. بار باکتریایی درارگان های داخلی (کبد، طحال و کلیه) و همچنین میزان مرگ و میر حیوانات در گروه های واکسینه بخصوص گروه های اتولیزین+آلوم+مونو فسفریل لیپید A بیوژنیک و اتولیزین+آلوم+مونو فسفریل لیپید A سنتتیک در مقایسه با گروه شاهد کاهش معنی دار نشان داد.

نتایج نشان داد که MPLA سنتتیک یک کاندید مناسب جهت بهبود پاسخ ایمنی علیه عفونت استافیلوکوکوس اوریوس بود.