ارائه مدل ارتقا سلامت روان کودکان ابتدایی مبتنی بر آموزش مهارت های زندگی و عوامل سه شاخگی همراه با اعتباربخشی

هدف این پژوهش ارایه مدل ارتقا سلامت روان در بین کودکان ابتدایی مبتنی بر آموزش مهارت های  زندگی و عوامل رفتاری، ساختاری و زمینه ای همراه با اعتباربخشی با استفاده از پژوهش ترکیبی است. با مطالعه ادبیات پژوهش، ابعاد، مولفه ها و شاخص ها شناسایی و بعد از اعتباربخشی، نتیجه در قالب مدل ارایه شده است.

روش پژوهش:

 در این پژوهش از روش ترکیبی (کمی و کیفی) استفاده گردیده است. جامعه آماری در بخش کمی معلمان ابتدایی شاغل به تدریس در شهرستان رفسنجان شامل 1457 نفر می باشند که با استفاده از فرمول کوکران تعداد نمونه حداقل 304 نفر برآورد شد و با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. به منظور تبیین بهتر نتایج و آشکار شدن موارد مغفول در بخش کمی، 14 مصاحبه عمیق در بخش کیفی با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند و به صورت گلوله برفی انجام شد. ابزار جمع آوری داده ها در خصوص مولفه های آموزش مهارت های  زندگی، پرسشنامه محقق ساخته است که روایی آن به وسیله تحلیل عاملی تاییدی و همچنین روایی صوری و پایایی توسط محاسبه آلفای کرونباخ با مقدار 830/0 سنجیده و مدلی اجرایی تحقیق با استفاده از داده های جمع آوری شده از طریق پرسشنامه و همچنین بهره گیری از فنون آمار توصیفی و استنباطی مورد تحلیل قرار گرفتند.

مدل پژوهش شامل 4 بعد و 15 مولفه مهارت زندگی موثر در ارتقا سلامت روان کودک در ارتباط مستقیم با 10 عامل سه شاخگی پس از اعتباربخشی، ارایه گردید.

با توجه به یافته های پژوهش می توان بیان داشت که با تقویت مهارت های  مراقبت، تعهد پذیری، مسیولیت پذیری، انعطاف، عمل به تعهدات، مهارت گوش دادن، مهارت نه گفتن و مهارت پذیرفتن نقش در کودکان می توان مهارت های  خودمسیولیتی و همچنین با تقویت مهارت های  نوآوری، مهارت به پایان رساندن کارها، کمک به دیگران، ادب، قانون پذیری در کودکان می توان مهارت های  اخلاق کاری را در آنان توسعه داد.