بررسی توانایی شغلی و ارتباط آن با شدت بیماری در بهبود یافتگان کووید-19

بهره وری کارکنان به توانایی کار افراد بستگی دارد. با توجه به همه گیری کووید-19، هدف از مطالعه حاضر بررسی توانایی شغلی و ارتباط آن با شدت بیماری در بهبود یافتگان کرونا می باشد.

مطالعه حاضر از نوع بررسی مقطعی است که بر روی 404 نفر از مراجعه کنندگان که جهت بازگشت به کار بعد از بهبودی از بیماری کرونا به مر کز تخصصی طب کار دانشگاه علوم پزشکی مشهد مراجعه کرده بودند؛ انجام شد. اطلاعات مورد نیاز با استفاده از پرسشنامه شاخص توانایی انجام کار (Work Ability Index) جمع آوری شد. شدت بیماری با توجه به درمان سرپایی یا بستری بودن بیماران به 2 گروه تقسیم شد.

از مجموع افراد مورد بررسی 41 نفر (10.1 %) به صورت بستری و 363 نفر (89.9 %) به صورت سرپایی درمان شده بودند. توانایی انجام کار در 4 نفر (1 %) از افراد مورد بررسی ضعیف، در 303 نفر (75 %) متوسط، در 96 نفر (23.8 %) خوب و در 1 نفر (0.2%) عالی ارزیابی شد. میانگین توانایی کار در بیماران کووید-19 بستری در بیمارستان 2.84 ± 35.24 و در بیمارانی که به صورت سرپایی درمان شدند 2.66 ± 34.73 بود و از لحاظ آماری اختلاف معنی داری بین دو گروه از لحاظ توانایی انجام کار وجود نداشت (P=0.25).

براساس نتایج مطالعه ما شدت بیماری تاثیری بر توانایی انجام کار در بیماران مبتلا به کووید-19 نداشت و میانگین توانایی انجام کار در هر دو گروه بیماران متوسط بود. اما این نتایج نشان دهنده تاثیر ابتلاء به بیماری کووید-19 بر توانایی انجام کار کارکنان می باشد و بر لزوم توجه ویژه به کارکنان دارای آسیب پذیری تاکید می کند.