ملاحظات برخورد با مصدوم ترومای کمر و ستون فقرات در گلوله جنگی با سرعت بالا

تجارب عظیم بهداری رزمی در محور مقاومت و در حوزه طب رزمی بر کسی پوشیده نیست. مدیریت مصدومینی که هر کدام در جای خود نمونه ای ارزشمند از اقدامات درمانی در شرایط بحرانی و جنگی را نشان می دهد. اهمیت موضوع در آن است که آسیب های جنگی تفاوت زیادی با آسیب های شهری داشته و لازم است این جنبه مورد توجه ویژه قرار گیرد. این مطالعه از نوع گزارش موردی بالینی بر روی بیمار مصدومی صورت گرفته که به واحد اورژانس بیمارستان صحرایی مراجعه کرده است.

معرفی بیمار:

 مصدوم 24 ساله که با پای خودش وارد اورژانس بیمارستان صحرایی می شود؛ درحالی که راه می رود، از زخم گلوله ناحیه کمر اظهار ناراحتی می کند. پس از تریاژ سریع و مشورت با متخصص جراح حاضر، بلافاصله مصدوم به اتاق عمل اورژانس منتقل می شود. تحت شرایط استریل زخم کاملا باز و معاینه گردید. در معاینه حفره بزرگی وجود داشت که کاملا شستشو داده شد و سپس به شکل موقت با بخیه های بزرگ بسته و درن گذاشته شد. با توجه به احتمال آسیب ستون فقرات، مصدوم با بک بورد جهت ارزیابی های تکمیلی منتقل گردید. با ارجاع مصدوم و پیگیری های بعدی رادیولوژیک و سی تی اسکن شکم و ستون فقرات، خوشبختانه آسیبی مشاهده نگردید.

اثرات آسیب رسان گلوله های جنگی عموما ناشی از آزادشدن انرژی زیاد و تخریب بافت ها است. این اثرات صرفا به آسیب مستقیم ختم نمی شود بلکه می تواند آسیبی به مراتب بزرگتر از مسیر اولیه گلوله بر بافت های حیاتی اطراف محل عبور آن ایجاد کند. مکان ورود و خروج گلوله در مسیر عبور آن مهمترین عامل تعیین کننده آسیب ها و مرگ و میر در مصدومین آسیب ناشی از گلوله می باشد، چرا که آسیب ها می تواند سبب صدمه به سیستم اعصاب مرکزی (مغز یا نخاع) و یا آسیب شدید ارگان های احشایی و خون ریزی های تهدید کننده حیات گردد.