نقش سلامت در امنیت و توسعه پایدار ملی - بخش چهارم: سلامت اجتماعی و نسبت آن با امنیت پایدار ملی

سلامت اجتماعی یکی از ابعاد سلامت است. از وظایف ذاتی نظام سلامت ایجاد بسترهای لازم برای ارتقای کیفیت زندگی آحاد مردم و توسعه شاخص های سلامت اجتماعی است. این امر به نوبت خود موجب احساس امنیت اجتماعی است که لازمه امنیت پایدار ملی است. هدف مطالعه حاضر تبیین رابطه سلامت اجتماعی با امنیت پایدار ملی می باشد.

مطالعه کتابخانه ای با بررسی اسناد و مدارک علمی در کلید واژه های مطالعه انجام شد.

سلامت اجتماعی از ابعاد سلامت همه جانبه و هماهنگ با سایر ابعاد فیزیکی، روانی و معنوی سلامت، در امنیت و توسعه پایدار جامعه تاثیر گذار است. "فقدان فقر"؛ "فقدان خشونت"؛ "رشد کنترل شده جمعیت"؛ "عدالت قضایی (برابری در پیشگاه قانون)"؛ "حقوق بشر"؛ "آموزش همگانی رایگان"؛ "دسترسی همگانی به خدمات سلامت"؛ "امنیت"؛ "آزادی عقیده"؛ "احساس رضایت از زندگی"؛ "پوشش بیمه"؛ "توزیع عادلانه درآمد"؛ "اشتغال و فقدان بیکاری"؛ "عدم تبعیض قومی-نژادی و منطقه ای"؛ "مردم سالاری" و "مشروعیت دولت و نظارت مردم سالارانه بر حکومت" از مولفه های سلامت اجتماعی هستند. رضایتمندی؛ تعلقات اجتماعی؛ همبستگی و وفاق فرهنگی، اجتماعی؛ قانونگرایی و روحیه همکاری مردم با یکدیگر و با حکومت از شاخص های اصلی امنیت اجتماعی شده فرهنگ محور است.

نسبت سلامت اجتماعی با امنیت ملی و امنیت اجتماعی، نسبت گردش خون در قلب است. سلامت اجتماعی با امنیت اجتماعی و به تبعیت از آن، امنیت ملی و پایداری آن مرتبط است. امنیت پایدار، امنیت اجتماعی شده فرهنگ محور است. با این مفهوم لازمه قطعی آن امنیت اجتماعی است که ریشه در سلامت اجتماعی دارد.