چالش های برخورد با آسیب فک و صورت در طب نظامی و صحنه نبرد: گزارش مورد

ترومای جنگی از جنبه های مختلف با ترومای شهری متفاوت است. در واقع عموما مکانیسم ترومای جنگی نسبت به آسیب های شهری، شدت و حدت بیشتری دارد؛ لذا نوع برخورد و مدیریت درمان مصدومین جنگی کاملا متمایز می گردد. در این مقاله به چالش های پیش رو در مواجهه با مصدومین جنگی با ترومای صورت و دهان و چگونگی درمان مبتنی بر شواهد طب نظامی روی یک بیمار می پردازیم.

معرفی بیمار: 

جوان 25 ساله ای است که به دنبال آسیب انفجاری، دچار اصابت ترکش خمپاره شده بود. در معاینات اولیه، یک زخم بر روی صورت در ناحیه گونه چپ وجود داشت که به دهان باز شده و چند دندان را خرد کرده بود. خون ریزی شدید از لثه و زبان مشهود بود و زبان در اثر ترکش وارده از ناحیه قاعده نصف شده بود.

در یک بیمارستان صحرایی با توجه به تعداد زیاد مصدومین عموما با شرایط بحرانی مواجه هستیم بدین معنا که نیازی واقعی به تریاژ مصدومین وجود دارد اما مثل بحران شهری، تریاژ رنگی معنا ندارد بلکه تریاژ بر اساس نیاز مصدوم به عمل جراحی فوری است که کادر درمانی بایستی در طب نظامی بدان توجه نمایند. با توجه به آسیب هم زمان صورت و احتمال آسیب قفسه سینه، توجه اصلی بر راه هوایی و تنفس مصدوم متمرکز گردید و در مرحله بعد ترمیم زبان صورت گرفت.