ارزیابی پنج روش استخراج DNA ژنومی برای کاربردهای مولکولی پایین دست در برگ های تازه و هرباریومی Astragalus fridae

حفاظت از ذخایر ژنتیکی جزو حیاتی حفاظت از سرمایه ملی است. از آنجایی که منابع طبیعی توسط عوامل مختلفی از جمله تغییرات آب و هوایی و تغییر کاربری اراضی تهدید می شود، بنابراین ایجاد بانک ژن برای حفاظت از گونه های در خطر انقراض ضروری به نظر می رسد. Astragalus fridae Rech.f. (باقلاییان) گونه بومی خاک های گچی استان سمنان است که به دلیل پراکنش محدود و تخریب زیستگاه در حال انقراض می باشد. برای اطمینان از بقای این گونه، باید تلاش هایی برای استخراج DNA با کیفیت و کمیت بالا انجام شود. به این منظور، پنج روش استخراج ژنوم شامل پروتکل A (CTAB اصلی)، پروتکل B (CTAB بدون بتامرکاپتواتانول)، پروتکل C (CTAB بدون استات آمونیوم)، پروتکل D (روش اصلاح شده موری و تامسون) و پروتکل E (کیت گیاهی GeneAll)، از نظر توانایی آن ها در استخراج DNA از برگ های تازه و هرباریومی مورد ارزیابی قرار گرفتند. کیفیت و کمیت DNA توسط ژل الکتروفورز و اسپکتروفتومتری بررسی شد و قابلیت استفاده DNA خالص شده توسط PCR ناحیه ITS DNA ریبوزومی هسته ای مورد آزمایش قرار گرفت. بالاترین کیفیت ژنوم استخراج شده به پروتکل D با برگ های تازه اختصاص یافت. بیشترین غلظت DNA از برگ های تازه (پروتکل A) به دست آمد. اگرچه مقدار معقولی از ژنوم با کیفیت قابل قبول توسط پروتکل های B و C با برگ های خشک استخراج شد ولی منطقه ITS در این نمونه ها تکثیر نشد، بنابراین پروتکل های B و C برای استخراج ژنوم A. fridae مناسب نبودند.