مکان یابی و مسیریابی ایستگاه های دوچرخه اشتراکی با استفاده از روش تلفیقی تصمیم گیری، مورد مطالعه: شهر رشت

افزایش سرعت شهرنشینی، مشکلات عدیده ای را در شهرها نظیر تراکم وسایل نقلیه و آلودگی های محیط زیستی به وجود آورده است. یکی از راه حل های این مشکلات استفاده از دوچرخه به عنوان وسیله حمل ونقل است، ازاین رو در بسیاری از کشورهای توسعه یافته سیستم اشتراک دوچرخه راه اندازی شده است. هدف از انجام این پژوهش تعیین معیارهای انتخاب مکان یابی ایستگاه های دوچرخه سواری و مسیرهای بهینه دوچرخه اشتراکی است. در این راستا، ابتدا با استفاده از تکنیک دلفی در دو مرحله، معیارهای موثر در انتخاب مکان های مناسب جهت احداث ایستگاه ها شناسایی شد. سپس با روش بهترین بدترین (BWM) میزان اهمیت معیارها به دست آمد. درنتیجه، عوامل نزدیکی به ایستگاه های حمل و نقل عمومی، نزدیکی به زیرساخت های دوچرخه سواری و فاصله ایستگاه ها از یکدیگر به عنوان مهم ترین معیارهای انتخاب مکان بهینه شناخته شدند. سپس با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) مکان های مناسب جهت احداث ایستگاه های دوچرخه اشتراکی مشخص گردید. در انتها با توجه به مسیرهای قابل استفاده موجود، بهترین مسیر پیشنهاد گردید.