طراحی مدل دینامیکی رفتار رانندگی در شهر تهران

رفتار رانندگی به مجموعه ای از کنش ها و عکس المل های  نسبتا پایدار، قابل رویت، سنجش و حزم انسان ها در عرصه ترافیک و استفاده از دستگاه های حمل ونقل اطلاق می گردد که بر اثر محرک های بیرونی بر چگونگی آمدوشد آنان و سایر کاربران راه تاثیر گذاشته و می تواند آثار مثبت و یا مخرب بر جریان ترافیک داشته باشد. در این پژوهش توجه از نگاه خطی به مسیله به نگاه غیرخطی و چند عامله معطوف شده است. این پژوهش به دنبال بررسی رفتار رانندگی با استفاده از شبیه سازی بر اساس رویکرد سیستم داینامیک است. هدف اصلی مقاله، ارایه مدل کاربردی ناشی از طراحی رفتار رانندگی در شهر تهران است. به منظور دستیابی به این هدف، ضمن مطالعه ادبیات و پیشینه موضوع و بررسی مستندات وداده های موجود در ابتدامهم ترین متغیرهای رفتار رانندگی جمع آوری و بر این اساس فرضیه های پویای مدل شناسایی و انتخاب گردید. در ادامه نمودارهای علت و معلولی و انباشت- جریان ترسیم و توابع ریاضی مربوط به ارتباط متغیرهای مدل استخراج گردید. در این پژوهش ازنظرت خبرگان در بخش های مختلف اجرایی در قالب مصاحبه نیمه باز و یا بسته استفاده گردید. بخش اصلی از داده های موردنیاز از بانک های داده ای موجود در واحدهای مرتبط با ترافیک شهر تهران جمع آوری و تحلیل گردیده است. در پایان پس از آزمون مدل پویا با استفاده از نرم افزار و نسیم، سناریوهای مختلف برای کاربردی نمودن مدل پیشنهاد گردید. نتایج سناریوهای منتخب بهبود در متغیرهای مربوط به رفتار رانندگی را نشان می دهد.