مقایسه توانایی استدلال اخلاقی دانشجویان کارشناسی و کارشناسی ارشد پرستاری دانشگاه علوم پزشکی زنجان: یک مطالعه توصیفی - تحلیلی

با توجه به جایگاه اصول اخلاقی در مشاغلی ازجمله پرستاری که ارایه دهنده خدمات مراقبتی بوده و مرتبط با سلامت بیماران هست، لزوم پرداختن به موضوع توانایی استدلال اخلاقی دانشجویان پرستاری و ارتقای آن که منجر به اتخاذ تصمیمات اخلاقی در موقعیت های بالینی می شود، آشکار می گردد. ازاین رو، مطالعه حاضر باهدف تعیین و مقایسه توانایی استدلال اخلاقی دانشجویان کارشناسی و کارشناسی ارشد پرستاری دانشگاه علوم پزشکی زنجان انجام شد.

این مطالعه یک مطالعه توصیفی - تحلیلی بود که در محیط دانشگاه علوم پزشکی زنجان انجام شد. شرکت کنندگان شامل 87 نفر از دانشجویان کارشناسی پرستاری و 46 نفر از دانشجویان ارشد پرستاری دانشگاه علوم پزشکی زنجان بودند که به روش سرشماری انتخاب شدند. داده های مطالعه با استفاده از پرسشنامه مشخصات دموگرافیک و پرسشنامه آزمون معمای پرستاری NDT جمع آوری شد. برای تحلیل داده ها از آمار توصیفی (تعداد، درصد، میانگین، انحراف معیار و جداول توصیفی) و آمار تحلیلی (آزمون تی با نمونه های مستقل، آنالیز واریانس و ضریب همبستگی پیرسون) استفاده شد. تحلیل داده ها با استفاده از SPSS ویرایش 16 انجام گرفت.

میانگین نمره استدلال اخلاقی دانشجویان کارشناسی ارشد پرستاری 1/4±6/43 و دانشجویان کارشناسی 1/5±6/40 بود و تفاوت معناداری بین استدلال اخلاقی دانشجویان کارشناسی پرستاری و دانشجویان کارشناسی ارشد پرستاری وجود داشت. همچنین، ارتباط معناداری بین مشخصات فردی- اجتماعی و توانایی استدلال اخلاقی دانشجویان پرستاری یافت نشد.

یافته ها نشان داد که توانایی استدلال اخلاقی دانشجویان کارشناسی ارشد پرستاری در مقایسه با دانشجویان کارشناسی بالاتر است. یافته نگران کننده این مطالعه آن بود که دانشجویان پرستاری در حد مناسبی از استدلال اخلاقی قرار نداشتند. متصدیان آموزش پرستاری بایستی با ارایه برنامه های آموزشی مناسب ازجمله برگزاری کارگاه های اخلاق بالینی در محیط های بالینی، کارگاه های استدلال بالینی، بهره گیری از تجارب پرستاران مجرب و همچنین، بهره گیری از اساتید برجسته اخلاق، توانایی استدلال اخلاقی دانشجویان پرستاری را در زمینه حل معضلات اخلاقی افزایش دهند.