استفاده از سلول های بنیادی به عنوان رویکرد جدید برای درمان سندرم تخمدان پلی کیستیک

سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) یک اختلال شایع در زنان است که معمولا در سنین باروری در تعدادی از افراد در سراسر جهان رخ می دهد. علایم شامل اختلال در فولیکولوژنز، هیپرآندروژنیسم، بی نظمی قاعدگی، فولیکول های کیستیک کوچک متعدد، ناباروری و عدم تخمک گذاری مزمن است. مطالعه مروری حاضر با هدف توصیف کاربرد انواع سلول های بنیادی برای درمان سندرم تخمدان پلی کیستیک، ویژگی های بیولوژیکی و مکانیسم اثر آنها انجام شد. در این مقاله نتایج حاصل از مطالعه 53 مقاله از سال 2012 تا 2022 که از پایگاه اطلاعاتی نظیر SID ،Magiran،PubMed ،Google Scholar ،Iranmedx Scopus و clinicaltrials به دست امده بود، جمع آوری گردید. تاکنون سلول های بنیادی مزانشیمی مغز استخوان انسان، بافت چربی انسان، بند ناف انسان و اگزوزوم های مشتق از سلول های بنیادی برای درمان سندرم تخمدان پلی کیستیک در مدل حیوانی و سلول های تخمدان انسانی در مطالعات پیش بالینی استفاده شده است. در حال حاضر تنها دو مطالعه بالینی برای درمان سندرم تخمدان پلی کیستیک با استفاده از سلولهای بنیادی صورت گرفته است. به علت عدم اطمینان از ایمنی این روش به منظور استفاده از سلول های بنیادی در نمونه های انسانی در حال حاضر مطالعات بیشتری در این زمینه باید طراحی و اجرا شود.