بررسی فرایند گفتمانی شوشی در داستان جهان های فراواقعی 1Q84 اثر هاروکی موراکامی

در این مقاله بر آنیم تا گذر از نظام کنشی به شوشی داستان «1Q84» و تولید معنا در بافت گفتمانی داستان را که عمدتا بر اساس نظام عاطفی و احساسی است بررسی نماییم. جستار پیش رو پژوهشی است مبتنی بر روش توصیفی که به تحلیل گفتمان شوشی در روایت داستانی 1Q84 اثر هاروکی موراکامی که رمانی فرا واقع گرایانه از دو جهان موازی است می پردازد. مقاله در چهارچوبی نشانه معنایی با بهره جستن از الگوی شوشی گفتمان، تحلیل موضوع را فرا روی خواننده می نهد و ضمن تحلیل برش هایی از داستان، زیرساخت های حسی ادراکی و عاطفی را که سبب کنش های مختلف در داستان می شود، در چهارچوب مورد نظر تحلیل می نماید. مقاله چنین نتیجه می گیرد که در گفتمان شوشی تولید معنا در بافت داستان عمدتا بر اساس نظام احساسی ادراکی و نظام عاطفی دو شخصیت اصلی داستان یعنی «آیومامه» و «تنگو» صورت می پذیرد و نظام گفتمانی این داستان تنها مبتنی بر کنش کنشگران نیست بلکه معنای متن با توجه به ابعاد گوناگون رابطه شوشگران با عناصر پیرامون متن نیز شکل می گیرد. احساس و ادراک به عنوان دو زیر مجموعه اصلی از گفتمان شوشی، بیشترین سهم را در خلق معنای متن در این داستان داشته است. تنگو و آیومامه از مرز یک کنشگر عبور نموده و بسیاری از رفتار و اعمال آنان در حیطه گفتمان شوشی جای می گیرد.