بررسی سطح آگاهی بیماران بخش های داخلی و ارتوپدی از رضایت آگاهانه

 رضایت آگاهانه، موافقت آزادانه و ابطال پذیر بیمار مبنی بر مشارکت در تصمیم گیری می باشد که این رضایت باید کاملا آگاهانه از بیماران اخذ گردد. این پژوهش با هدف تعیین میزان آگاهانه بودن رضایت کسب شده از بیماران بستری در بیمارستان شهید بهشتی بابل انجام شده است.

 این پژوهش به صورت یک مطالعه مقطعی روی بیماران بستری در بخش های ارتوپدی و داخلی بیمارستان شهید بهشتی بابل در سال 1400 انجام شده است. تعداد 424 بیمار وارد مطالعه شده و اطلاعات با استفاده از چک لیست ویژگی های جمعیت شناختی و پرسشنامه آگاهی بیمار از رضایت آگاهانه (در خصوص اقدام درمانی) جمع آوری و ثبت گردید. توصیف و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزارSPSS 18  و شاخص های توصیفی و آزمون های T-test و ANOVA در سطح معناداری 05/0 انجام پذیرفت.

ملاحظات اخلاقی: 

در این مطالعه موازین اخلاقی شامل محرمانه نگه داشتن اطلاعات بیماران، کسب رضایت برای ورود به مطالعه، اجرای طرح پس از تصویب و گرفتن کد اخلاق رعایت شده است.

 میانگین نمره کل آگاهی بیماران از فرم رضایت آگاهانه 26/4±2/52 بود. میزان آگاهی در گروه های سنی (037/0=P) و سطوح مختلف تحصیلات (040/0=P) تفاوت معناداری داشته است، اما بر حسب جنسیت بیمار، بخش بستری و نوع درمان انجام شده، اختلاف معناداری نداشته است (05/0<P).

 میزان آگاهی بیماران بیشتر از 50 و نزدیک به حداکثر نمره آگاهی از رضایت آگاهانه (نمره 60) محاسبه شد و در حالی که میزان آگاهی بر اساس گروه سنی و سطح تصیلات بیمار، تفاوت مورد توجهی داشته، بیشترین نمره آگاهی مربوط به موافقت با شرکت در یک اقدام درمانی و اطمینان از انجام درمان توصیه شده به جهت بهبود بیماری بوده و کمترین آگاهی هم به ممکن بودن عدم سودمندی درمان انجام شده تعلق داشته است. جهت حصول نتایج دقیق تر، انجام مطالعه چند مرکزی، بررسی مشابه بر روی بیماران تحت یک مداخله خاص و همچنین انجام یک مطالعه مرور نظام مند پیشنهاد می شود.