اثرات محیط زیستی تولید سیب زمینی در استان همدان با روش ارزیابی چرخه حیات

در سال های اخیر بحث بر سر پایداری محیط زیستی تولیدات کشاورزی به طور گسترده ای افزایش یافته است. در این راستا اثرات محیط زیستی تولید سیب زمینی در استان همدان (بزرگ ترین تولیدکننده سیب زمینی) بررسی شد.

در این مطالعه از روش ارزیابی چرخه حیات برای شناسایی اثرات محیط زیستی استفاده شد.  اطلاعات در شهرستان نهاوند و سال 1400-1399 از طریق پرسشنامه و مصاحبه حضوری  با کشاورز جمع آوری شد. ارزیابی اثر بر اساس روش CML IA انجام شد و اثرات محیط زیستی برای گروه های تاثیر پتانسیل تخلیه منابع سوخت فسیلی، پتانسیل گرمایش جهانی، پتانسیل اسیدی شدن،پتانسیل اختناق دریاچه ای و پتانسیل سمیت برای انسان مورد بررسی قرار گرفت. واحد عملکردی تولید یک تن سیب زمینی مدنظر قرار گرفت.

  نتایج نشان داد به ازای تولید هر تن سیب زمینی  MJ75/1774 انرژی مصرف می شود و معادل  kg CO252/125،  kg SO204/5، kg PO4  34/1 و  kg1,4-DB4/69 آلاینده به محیط وارد می شود که به ترتیب در طبقات اثر پتانسیل تخلیه منابع سوخت فسیلی، پتانسیل گرمایش جهانی، پتانسیل اسیدی شدن، پتانسیل مغذی شدن دریاجه و پتانسیل سمیت برای انسان نقش دارند.

تجزیه و تحلیل نشان داد فرآیند تولید کودهای شیمیایی و الکتریسیته بالاترین نقش را در طبقه اثرهای گرمایش جهانی، تخلیه سوخت های فسیلی و سمیت برای انسان داشتند. انتشارات مستقیم از مزرعه به علت انتشار ترکیبات نیتروژن و فسفر ناشی از کودها، بیشترین تاثیر را در مغذی شدن دریاجه و اسیدی شدن داشت.