بررسی تطبیقی شبکه مفهومی و عناصر روایی دو رمان ژانر جنگ: وداع با اسلحه اثر ارنست همینگوی و زمین سوخته اثر احمدمحمود

ژانرجنگ، نوعی ادبی است که بیش از آن که به جنگ و گفتمان  غالب برآمده از پیامدهای تاریک  و شوم آن بپردازد، ماهیت ادبیات ضد جنگ  دارد و پیام آن صلح و دوستی است. دو رمان وداع با اسلحه، اثر ارنست همینگوی و زمین سوخته اثر احمد محمود، دو نمونه مناسب  از ادبیات ضد جنگ در دو بافت   موقعیتی  متفاوت از  دو نویسنده ایرانی  و آمریکایی  هستند  که آیینه شفاف نابسامانی های اجتماعی، اقتصادی، سیاسی  و فرهنگی جامعه درگیر جنگ به شمار می روند. بررسی تطبیقی این  دو رمان و تحلیل شبکه مفهومی، عناصرساختاری و روایی آن ها، ما را به  سنجش تطبیقی پیرنگ داستانی، کاربرد عناصر زبانی  و سبکی  و فرم  و ساختار این دو رمان هدایت  می کند. به رغم توانایی و قابلیت این  دو رمان در ارایه هنرمندانه رویدادهای مربوط به جنگ، شیوه متفاوت  روایت در رویکرد روایی  دو نویسنده، شبکه مفهومی و درون مایه های آن ها و نیز عناصر ساختاری  و پردازش داستانی  و فرم، به  اضطراب متن در  زمین سوخته و وقار وآرامش در متن وداع با اسلحه انجامیده است و ازاین رو، اگرچه زمین سوخته، نمونه بومی  درخور اعتنایی از ژانر جنگ به شمار می رود ولی  وداع ب ااسلحه بر بلندای  نوع ادبی رمان و در مرتبه ای فراتر از ژانر جنگ ایستاده است.