ارائه روشی برای اصلاح شبکه خطوط اتوبوس رانی در شبکه های شهری (مطالعه موردی: شهر مشهد)

مهم ترین مسیله ای که باید هم زمان با توسعه شهرها در نظر گرفته شود، طراحی و اصلاح شبکه خطوط حمل ونقل همگانی است که مهم ترین بخش آن، طراحی شبکه خطوط اتوبوس رانی است. در شهر مشهد، ایجاد خطوط مترو و BRT در شبکه شهری و همچنین رشد جمعیت، باعث تغییرات اساسی در الگوی سفرهای شهری شده است و لذا اصلاح شبکه خطوط اتوبوس رانی امری ضروری است. روش هایی که تا به امروز برای طراحی شبکه اتوبوس رانی ارایه شده اند، کمتر به جنبه اجرایی توجه نموده اند و پیاده سازی آن ها در شبکه های واقعی و بزرگ مقیاس بسیار زمان بر است. هدف اصلی این مطالعه، ارایه روشی اجرایی و کاربردی برای طراحی شبکه اتوبوس رانی شهری است. روش این مطالعه ترکیبی از روش های ابتکاری و فرا ابتکاری بوده و مبتنی بر الگوریتم ژنتیک است. به منظور به کارگیری این روش حل و امکان پیاده سازی آن برای شهر مشهد، از برنامه نویسی در محیط C++ بهره گرفته شد که امکان طراحی سریع شبکه اتوبوس رانی را برای اهداف و محدودیت های مختلف فراهم می آورد. خروجی و نتایج این روش برای شهر مشهد استخراج شد و شبکه بهینه اتوبوس رانی با شبکه موجود مقایسه گردید. نتایج نشان داد که پوشش تقاضا و سایر شاخص های عملکردی در شبکه اتوبوس رانی پیشنهادی، بهبود قابل توجهی نسبت به شبکه وضع موجود دارد.