ارتباط ژنتیک و سلامت معنوی و نقش آن در سلامت

اخیرا ، مطالعات زیادی سعی کرده اند ارتباط بین علوم اعصاب و ژنتیک را ایجاد کنند. در چند دهه گذشته بررسی ژنتیک رفتار مورد توجه دانشمندان بوده است. از طرف دیگر امروزه پیشرفت های زیادی در حوزه علم ژنتیک ایجاد شده است که در حوزه هایی مانند ژنتیک رفتار، ژنتیک سیستم عصبی و ژنتیک روانپزشکی، این پیشرفت ها شگرف بوده است. سلامتی مسیله ای است که امروزه پژوهش های زیادی را به خود اختصاص داده است. سلامت معنوی یکی از مولفه های مهم سلامت می باشد. توجه به بعد معنوی می تواند تاثیر بسزایی در کسب سلامت عمومی داشته باشد، به طوری که معنویت یکی از جوانب انسان در مراقبت کل نگر در نظر گرفته می شود که در سلامتی و رفاه نقش مهمی ایفا می کند. تحقیقات مشخص کرده اند که معنویت نه تنها بر حالت های خلقی و سلامت روانی افراد موثر است، بلکه شرایط جسمانی آن ها را نیز بهبود می بخشد. اخیرا مقالات زیادی در مورد نقش وراثت و ژنتیک در معنویات و گرایشات مذهبی مطرح شد است. با توجه به اینکه ژنتیک در حوزه رفتارهای انسانی بسیار به صورت جد رشد داشته است و گرایشات مذهبی و معنویات به عنوان یک از ابعاد رفتارهای انسان می تواند دارای منشا ژنتیکی باشد. به طور مثال شخصیت هیجان انگیز، تحریک پذیری ناگهانی، تهییج پذیری، هیجان طلبی، افراطی عمل کردن درسخن و عمل، ماجراجویی، بی نظمی، و احساس رها بودن از هر قید و بندی و همچنین احساس نوگرایی با درجه بالا در انسان دارای منشا ژنتیکی می باشد. هدف این مقاله بررسی مطالعاتی است که ارتباط بین ژنتیک و سلامت معنوی را نشان می دهند. مطالعات نشان دادند ژن های زیادی در شکل گیری رفتار و گرایشات مذهبی انسان نقش دارند و به طور کلی عوامل ژنتیکی و محیطی که بر روی اپی ژنتیک نقش دارند منجربه بروز گرایش افراد به معنویات می شوند و این گرایشات می توانند به بهبود بهتر بیماری ها در افراد کمک نمایند. بنابراین این ژن ها و مسیرهای بیوشیمیایی آن ها اثر معناداری بر سلامت معنوی دارند.