تاثیر کشت گیاهان پوششی مختلف در باغ های گلابی در تنظیم جمعیت پسیل گلابی، Cacopsylla pyricola

کشت گیاهان پوششی یکی از روش های رایج در مدیریت زیستگاه برای افزایش تنوع بندپایان مفید است. در پژوهش حاضر تاثیر کشت گیاهان پوششی بین ردیف های درختان گلابی، Pyrus communis L.، در تراکم جمعیت و میزان خسارت پسیل گلابی، Cacopsylla pyricola (Förster)، و دشمنان طبیعی آن روی درختان گلابی طی دو سال متوالی 1401 و 1402 بررسی شد. گیاهان پوششی مورد آزمایشی شامل (1) شبدر قرمز، Trifolium pratense L.، (2) رزماری، Rosmarinus officinalis L. ، (3) کلزا، Brassica napus L.، (4) کشت مخلوط شبدر-رزماری-کلزا و (5) شاهد فاقد گیاهان پوششی بودند. نتایج نشان دادند که کمترین تراکم تخم ها، پوره ها و حشرات کامل پسیل گلابی و نیز درصد برگ ها و میوه های دارای علایم خسارت پسیل به ازای یک شاخه 30 سانتی متری در کرت های حاوی کشت مخلوط شبدر-رزماری-کلزا مشاهده شد. همچنین، بیشترین فراوانی کل شکارگرها در کرت های حاوی کشت مخلوط شبدر-رزماری-کلزا ثبت شد. در بین شکارگرهای جمع آوری شده گونه های Anthocoris nemoralis (Fabricius)، Orius niger (Wolff)، Hippodamia variegata (Goeze)، Chrysoperla carnea (Stephens) و Episyrphus balteatus De Geer به ترتیب فراوانی بیشتری داشتند. بیشترین مقدار شاخص تنوع شانون (22/2H =  در سال 1401 و 20/2 در سال 1402) و شاخص یکنواختی پیلو (96/0 J' =  در هر دو سال مورد آزمایش) برای ترکیب گونه های شکارگر پسیل گلابی در کرت های حاوی کشت مخلوط شبدر-رزماری-کلزا محاسبه شد. بنابراین، می توان نتیجه گیری کرد که کشت مخلوط شبدر-رزماری-کلزا بین درختان گلابی موجب افزایش تنوع و فراوانی شکارگرها و کاهش جمعیت پسیل گلابی می شود.