بررسی وضعیت کیفیت زندگی، رضایت زناشویی و اضطراب، افسردگی و استرس در دوران پاندمیک کووید-19 در زنان سنین باروری

همه گیری کرونا ویروس تاثیرات گسترده ای بر زندگی انسان ها داشته و مسایل متعددی را در ابعاد اقتصادی، علمی، محیط و زندگی شخصی افراد ایجاد کرده است. باروری در زنان یکی از تهدیدهایی بود که در پاندمی کووید-19 مورد توجه قرار گرفت. این مطالعه با هدف ارزیابی کیفیت زندگی، رضایت زناشویی و اضطراب، افسردگی استرس در زنان سنین باروری مراجعه کننده به مراکز درمانی تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی مازندران در طول پاندمیک کووید-19، انجام پذیرفت.

مطالعه حاضر از نوع توصیفی تحلیلی به شیوه مقطعی بود. جامعه آماری شامل کلیه زنان مراجعه کننده به مراکز درمانی تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی مازندران از فروردین 1399 تا اسفند 1400 بود که در دو دوره مورد پرسشگری قرار گرفتند. داده ها با استفاده از یک پرسشنامه شامل اطلاعات جمعیت شناختی، بارداری و بیماری کووید-19 جمع آوری شد. هم چنین اطلاعات مربوط به کیفیت زندگی شرکت کنندگان در مطالعه، با استفاده از پرسشنامه SF-12، اضطراب، افسردگی و استرس شرکت کنندگان با مقیاس لاویبوند (DASS) و رضایت زناشویی با پرسشنامه انریچ (Enrich) مورد ارزیابی قرار گرفت. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم‎افزار Spss 24 تحلیل و آنالیز گردید.

در این مطالعه 1759 زن در سن باروری شرکت داشتند. تمام شرکت کنندگان (100 درصد) متاهل با میانگین مدت زمان ازدواج 5/1±8/5 سال بودند. 14/1 درصد زنان در طول مطالعه به کووید مبتلا شده بودند. 7/2 درصد زنان حداقل یک بیماری زمینه ای داشتند که بیماری هایپوتیروییدی (4/3 درصد)، دیابت (1/3 درصد) و فشارخون (1/0 درصد) شایع ترین موارد این بیماری ها بودند. نتایج حاکی از کاهش سلامت جسمانی و مشکلات هیجانی افراد به دلیل تغییرات به وجود آمده در کیفیت زندگی در اثر شیوع کووید-19 بود. حدود 99 درصد از زنان نشانه های خفیف و متوسط اختلالات روانی شامل افسردگی، اضطراب و استرس را در طول مطالعه نشان دادند. سطح استرس شرکت کنندگان با گذشت زمان کاهش(3 8/8±9/6 در برابر 9/7±8/36) و میزان رضایت زناشویی آن ها افزایش یافت (0/3±2/91 در مقایسه ب1ا10/3±2/95، 0/0P=). هم چنین یافته های پژوهش نشان داد کیفیت زندگی افراد رابطه معنی داری با میزان اختلالات روانی داشت.

نتایج مطالعه افزایش میزان رضایت زناشویی افراد در طول دوران کووید-19 را نشان داده بود. میزان کیفیت زندگی افراد شرکت کننده در مطالعه در دو دوره زمانی دارای تفاوت معنی داری بود. بر این اساس توجه ویژه به زنان سنین باروری و افزایش آگاهی عمومی و جنسی آنان و ارایه برنامه های مثبت روانشناختی در شرایط بحران در تدوین سیاستگذاری ها و برنامه های سلامت توصیه می گردد