معرفی و بررسی ساختارهای مرتبط با چینه شناسی مکانیکی، گسلش پی سنگ و رشد چین در ناحیه چین خورده فارس (مطالعه موردی تاقدیس های تخته، نره و کوه لار)

سازوکارهای گوناگونی مانند نقش حرکت نمک، نقش سطوح جدایش چندگانه در پوشش رسوبی، تداخل بین فازهای مختلف دگرشکلی و نقش پی سنگ در طول چین خوردگی در کمربندهای چین خورده - رانده فعال هستند. عملکرد این سازوکارها نقش مهمی در شکل گیری ساختارهای متفاوت و عوارض زمین شناسی در واحدهای زمین شناسی و هندسه ساختمان ها دارد. در این پژوهش، چنین ساختارهایی در تاقدیس های تخته، نره و کوه لار در شمال بلندای کهن فارس طی مشاهدات صحرایی معرفی گردیده اند و ویژگی های هندسی تاقدیس ها همچون نسبت چین ها، فاصله محوری و نصف طول موج اندازه گیری و بررسی شده اند. این ساختارها بیشتر شامل چینه های رشدی، ساختارهای مرتبط با سطوح جدایشی کم ژرفا از جمله چین های گوش خرگوشی، گسل ها که خود از ساختارهای کنترل کننده هندسه و جنبش شناسی (کینماتیک) ساختارها هستند، چشمه های گوگردی مرتبط با عملکرد گسل ها و متاثر از روانه شناسی (Rheology) سازند های منطقه می باشد. بررسی حاضر نشان می دهد که تاقدیس ها با آرایش پلکانی راست بر، دارای نسبت شکلی چین کمتر از 10 و جزو چین های جدایشی می باشند که در تشکیل آن ها افق های جدایشی نقش داشته اند. تشکیل این تاقدیس ها همزمان اتفاق افتاده که در ادامه به یکدیگر متصل خواهند شد. این تاقدیس ها در ارتباط با گسل های پی سنگی هستند. موقعیت این تاقدیس ها از نظر قرار گیری در بلندا، مناسب حضور هیدروکربن است اما گسلش پی سنگی در یال جنوبی چین های مورد مطالعه به ویژه تاقدیس تخته ممکن است مخزن را تحت تاثیر قرار دهد. حضور آب چاک (water gap) و هواچاک (wind gap) ها در چین های منطقه نشانه بالا آمدگی چین ها و فعال بودن منطقه در حال حاضر است.