ارزیابی عوامل پیش بینی کننده دانش و آگاهی محیط‎زیستی طبیعت گردها، مطالعه موردی: طبیعت گردهای منطقه حفاظت شده بینالود

توسعه آگاهانه طبیعت گردی، راهبردی مناسبی جهت حفظ محیط زیست است. هدف این پژوهش شناسایی و ارزیابی عوامل پیش بینی کننده دانش و آگاهی طبیعت گردهای منطقه حفاظت شده بینالود است. نوع تحقیق کاربردی، روش مورداستفاده توصیفی- تحلیلی و گردآوری داده ها و اطلاعات از روش های کتابخانه ای و میدانی (پرسشنامه) استفاده شده است. جامعه آماری تحقیق تعداد طبیعت گردهای ورودی به منطقه، بر اساس آمار میدانی به دست آمده از دهیاران (شهریور 1398)، 12900 برآورد شده است. درنهایت، 210 نمونه به عنوان حجم نمونه مبنای تکمیل پرسشنامه و تحلیل قرار گرفت. یافته های تحقیق نشان داد که بر اساس آزمون t تک نمونه ای میانگین واقعی دو شاخص برخورداری از دانش زیست محیط و به کارگیری فناوری پاک و آگاهی نسبت به قوانین و محیط طبیعی از کمتر از میانه (3) است. یافته های آزمون t دو نمونه نشان داد که طبیعت گردها ازلحاظ نگرش و رفتار محیط‎زیستی و بعد اجتماعی و اقتصادی محیط‎زیستی در وضعیت مناسبی قرار دارند، اما ازلحاظ میزان دانش محیط‎زیستی در وضعیت مناسبی قرار ندارند و نیاز به افزایش آگاهی آن ها در زمینه های دانش محیط‎زیستی است. میانگین نظر مردان در شاخص های دانش محیط‎زیستی (3) بیشتر از زنان (65/2) است ولی در شاخص های نگرش محیط‎زیستی و رفتار محیط‎زیستی به ترتیب زنان (30/4 و 94/3) بیشتر از مردان با میانگین (15/4 و 72/3) است و تفاوت معناداری در دو گروه وجود دارد. بر اساس آزمون رگرسیون ضریب تعیین تعدیل شده 54/0 می باشد که آشکار نمود که 54 درصد از تغییرات رفتار محیط‎زیستی طبیعت گردها وابسته به عوامل فردی و اقتصادی- اجتماعی‏ است. نتایج آزمون همبستگی پیرسون بیانگر رابطه معنی دار و قوی رفتار و نگرش محیط‎زیستی طبیعت گردها وجود دارد. جهت ارتقای دانش محیط‎زیستی طبیعت گردها، ایجاد مراکز بازدیدکنندگان، برگزاری دوره های آموزشی، سمینارها و غیره بر مبنای ویژگی های سنی و جنسی پیشنهاد می گردد. روش مناسب انتقال آموزه ها استفاده از وسایل و مواد نشر آگاهی مانند تهیه بروشور، فیلم کوتاه و آگاهی رساندن از طریق شبکه های پرطرفدار اجتماعی و تشویق سازمان های مردم نهاد برای ترویج فرهنگ طبیعت گردی است.