تحلیل و واکاوی نظریه علاقه اجتماعی در اشعار سیمین بهبهانی بر اساس روانشناسی فردگرای آدلر

نقد روانشناسانه از جمله عرصه های نوین در حیطه پژوهشهای نقد ادبی معاصر است. یکی از نظریات تاثیرگذار در این حوزه بمنظور شناخت دقیق شخصیت، اندیشه ها و جهان بینی فرد، نظریه روانشناسی آلفرد آدلر است. آلفرد آدلر روانشناس برجسته اتریشی میباشد که برخلاف استادش فروید، ریشه رفتارهای انسان را نه در سایقه های مشکلات و فیزیولوژیکی مادرزاد، بلکه حاصل و برآیند عوامل محیطی و اجتماعی میداند. آدلر با مطرح نمودن نظریه فردنگر، به نقش موثر جامعه و محیط پیرامون بر رفتار آدمی تاکید ورزید. هدف پژوهش پیش رو تحلیل و واکاوی اشعار سیمین بهبهانی، شاعر برجسته معاصر، بر مبنای نظریه روانشناسی اجتماعی آلفرد آدلر میباشد.

روش مطالعه در پژوهش پیش رو توصیفی-تحلیلی، بر مبنای مطالعات کتابخانه ای و شیوه سندکاوی است. جامعه آماری در این مقاله، مجموعه اشعار سیمین بهبهانی است. نمونه های تحلیلی و شواهد و مصادیق بصورت گزینشی و سامانمند انتخاب شده است و برای رسیدن به اهداف مقاله و به دست آوردن اطلاعات مورد نیاز، اشعاری را که از جهت مضمونی با محتوای پژوهش منطبق است، در حد گنجایش این جستار، مطرح نموده ایم.

اشعار سیمین بهبهانی به میزان بسیار زیادی از مولفه ها و گزاره های اجتماعی جهت خوانش نقد روانکاوانه از منظر آلفرد آدلر برخوردار است. سیمین شاعری است که کمال مطلوب او دست یافتن به دنیایی است که در آن همنوعانش بویژه زنان جامعه در امنیت و آرامش باشند.

بر اساس نظریه علاقه اجتماعی در روانشناسی فردگرای آدلر، توجه به علاقه اجتماعی در اشعار سیمین بهبهانی در مورد هم‍نوعان خویش خصوصا زنان، بسیار پررنگ است. سهیم شدن در امور اجتماعی، توجه به نوع دوستی، همدلی و همدردی با زنان جامعه در اشعار سیمین باعث میشود که بتوان او را تیپ شخصیتی مثبت قلمداد نمود. بطور کلی میتوان گفت علاقه اجتماعی در شعر سیمین در تلاش برای ایجاد شرایطی بهتر برای همنوعان خویش بویژه زنان خلاصه میشود.