تاثیر آموزش احیای قلبی ریوی مجازی بر خودکارآمدی مراقبین خانوادگی بیماران مبتلا به بیماری های عروق کرونری: یک کارآزمایی میدانی تصادفی کنترل شده

ایست قلبی ریوی در هر زمان و مکانی روی می دهد. بیشتر ایست های قلبی در منزل یا مکان های خارج از بیمارستان بدون دسترسی به افراد مجرب اتفاق می افتد. اگر اعضای خانواده توانایی احیای قلبی ریوی را داشته باشند، می توانند در زمان طلایی از مرگ مغزی پیشگیری کنند. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر آموزش احیای قلبی ریوی مجازی بر خودکارآمدی مراقبین خانوادگی بیماران مبتلا به بیماری های قلبی عروقی مراجعه کننده به کلینیک قلب بیمارستان رازی بیرجند انجام شد.

ین پژوهش یک مطالعه کارآزمایی میدانی شاهددار تصادفی شده بود که بر روی60 نفر از مراقبین خانوادگی بیماران در سال 1400 انجام شد. نمونه با روش نمونه گیری تصادفی انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه آموزشی (30 نفر) و کنترل (30 نفر) تقسیم شدند. داده های جمع آوری شده با استفاده از آمار توصیفی و آزمون های تی مستقل و زوجی و کای اسکویر تجزیه وتحلیل شدند. این تجزیه وتحلیل با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 20 انجام شد. سطح معناداری کمتر از 0/05 در نظر گرفته شد.

نتایج این مطالعه نشان داد میانگین نمره خودکارآمدی بعد از مداخله در افراد دو گروه آزمایش و کنترل متفاوت اند (0/49±4/15) و (0/58±3/12) که ازنظر آماری معنادار بود. (001/P<0). از طرفی میانگین نمره گروه آزمایش (0/82±2/97) و کنترل (0/64±3/09) قبل از آموزش تفاوت معناداری نداشت (0/53=P). 

از این مطالعه می توان نتیجه گرفت که آموزش مجازی احیای قلبی ریوی تاثیر بسزایی در افزایش خودکارآمدی مراقبان خانواده بیماران قلبی عروقی دارد؛ آموزش مجازی می تواند باتوجه به هزینه های کمتر و بازدهی بیشتر موثر واقع شود. بدین ترتیب لازم است مدیران، تاثیر این نوع آموزش را در سیاستگذاری های خود در نظر بگیرند.