تاثیر پپتیدهای استخراج شده از کازئین بر عملکرد، ویژگی های لاشه و خاصیت آنتی اکسیدانی گوشت سینه جوجه های گوشتی

این تحقیق به منظور بررسی تاثیر پپتیدهای حاصل از کازیین، بر عملکرد، ویژگی های لاشه و خاصیت آنتی اکسیدانی گوشت سینه روی350 قطعه جوجه گوشتی نر در قالب طرح کاملا تصادفی با هفت تیمار، پنج تکرار و 10 قطعه جوجه در هر تکرار انجام گرفت. تیمارهای آزمایشی عبارت بودند از: جیره پایه بدون افزودنی (شاهد)، جیره پایه + آنتی بیوتیک آویلامایسین و جیره پایه + سطوح 200 ، 400، 600، 800 و 1000 میلی گرم در هر کیلوگرم پپتید بود. نتایج نشان داد که استفاده از پپتید تاثیر معنی دار بر مصرف خوراک جوجه ها در هیچ یک از دوره های پرورش نداشت. همچنین افزودن پپتید در دوره آغازین تاثیری بر افزایش وزن و ضریب تبدیل غذایی نداشت. در دوره رشد، تیمارهای حاوی سطوح 600، 800 و 1000 میلی گرم پپتید و در دوره پایانی و کل دور پرورش نیز تیمارهای حاوی 800 و 1000 میلی گرم پپتید افزایش وزن بیشتری نسبت به تیمار شاهد را نشان دادند. همچنین استفاده از پپتیدها در سطوح فوق سبب بهبود ضریب تبدیل غذایی در دوره های رشد، پایانی و کل دوره پرورش شد (05/0>P) استفاده از پپتید در سطوح 600، 800 و 1000 میلی گرم سبب کاهش درصد چربی محوطه شکمی و افزایش درصد قلب شد. درصد روده، دیودنوم، ژژنوم و ایلیوم در تیمارهای حاوی پپتید نسبت به تیمار شاهد و تیمار حاوی آنتی بیوتیک کاهش یافت (05/0>P) همچنین استفاده از پپتیدهای حاصل از کازیین باعث بهبود خاصیت آنتی اکسیدانی گوشت سینه شد (05/0>p) به طور کلی نتایج پژوهش حاضر نشان داد استفاده از پپتیدهای استخراج شده از کازیین سبب بهبود عملکرد، کاهش درصد چربی محوطه شکمی، درصد روده و افزایش پایداری گوشت سینه جوجه های گوشتی شد.