بررسی مقایسه اثر آگوسنیستهای ایزوپرنول، دوبوتامین، وتربوتالین بر الکوی بروتئینی غدد بزاقی خوکچه هندی و خرگوش

داروهای مقلد سمپاتیک باعث هیپرپلازی و هیپرتروفی غدد بزاقی میشوند. ایزوپروترنول از طریق واکنش متقابل با رسپتورهای بتا-آدرنرژیک و دوبوتامین و تربوتالین به صورت اختصاصی تر با رسپتورهای بتا-یک و بتا-دو سطح سلولی غدد بزاقی واکنش می نمایند.در تحقیق حاضر یک گروه خوکچه هندی نر به مدت 20 روز از طریق داخل صفاقی تحت تاثیر تجویز 1/0 میلی گرم ایزوپروترنول و دو گروه خرگوش سفید نر بالغ نیز به مدت 15 روز به ترتیب تحت تجویز 40 تا 60 میلی گرم/کیلوگرم وزن بدن دوبوتامین و تربوتالین قرار گرفتند.به حیوانات گروه های کنترل آب مقطر استریل تزریق گردید. پس از پایان مدت مذکور حیوانات از طریق بیهوشی با اتر کشته و غدد بزاقی جدا،توزین و آزمایشات بیوشیمیایی روی عصاره غدد انجام گرفت. میانگین وزن غدد بناگوشی و تحت فکی تحت تاثیر ایزوپروترنول، دوبوتامین و تربوتالین در دو گروه حیوان در مقایسه با شاهد افزایش نشان میدهد(01/0p< و 05/0p<). در حالی که تجویز ایزوپروترنول باعث کاهش پروتئین تام و آمیلاز در غده بناگوشی خوکچه هندی میشود(01/0p<) ولی دوبوتامین و تربوتالین باعث افزایش پروتئین تام در غدد بناگوشی و تحت فکی خرگوش می گردند(01/0p< و 05/0p<). در خرگوش میانگین وزن و پروتئین تام غدد زیرزبانی تحت تاثیر دوبوتامین و تربوتالین در مقایسه با شاهد افزایش نشان نمیدهد. الکتروفورز عصاره غدد بناگوشی روی ژل آکریل آمید در حضور سدیم ددسیل سولفات نشان داد که در خوکچه هندی دو باند پروتئینی با وزن ملکولی 52 و 14 کیلودالتون در مقایسه با شاهد کمتر رنگ می گیرند، در حالی که در خرگوش تحت تاثیر دو بوتامین 6 باند پروتئینی با وزن مولکولی حدود 40، 38، 35، 34، 32 و 27 کیلودالتون و تحت تاثیر تربوتالین 4 باند پروتئینی با وزن مولکولی حدود 40، 38، 35 و 34 کیلودالتون در مقایسه با شاهد افزایش نشان میدهند. در غده تحت فکی خوکچه هندی تحت تاثیر ایزوپروترنول تراکم باندهای پروتئینی 8/14، 5/16 و 52 کیلودالتون و در خرگوش نیز تحت تاثیر تربوتالین 3 باند پروتئینی 20، 18 و 16 کیلودالتون در غده تحت فکی و زیرزبانی در مقایسه با شاهد افزایش نشان میدهند. این اختلافات شدیدا نشان میدهد که احتمالا تعداد رسپتورهای آدرنرژیک بتا در غده بناگوشی و تحت فکی دو حیوان متفاوت می باشند. احتمالا به نظر میرسد که در خوکچه هندی رسپتورهای بتا-یک به طور عمده در غده بزاقی بناگوشی و رسپتورهای بتا-دو در غده تحت فکی به طور غالب وجود داشته باشند. همچنین در خرگوش تغییر بیشتر غده بناگوشی در اثر دوبوتامین را میتوان به بیشتر بودن گیرنده بتا-یک نسبت به گیرنده بتا-دو در این غده نسبت داد. همچنین این مشاهدات نشان میدهد که این باندهای پروتئینی ممکن است به گروه پروتئینهای غنی از پرولین تعلق داشته باشند.