تاثیر پلاسمای تازه منجمد شده (FFP) و لیزات پلاکت انسانی (HPL) بر روی میزان تکثیر سلول های بنیادی مزانشیمی انسان (MSCs) مشتق از بافت چربی و خون بند ناف

سلول های بنیادی مزانشیمی (MSCs) جمعیت سلولی هستند که دارای توانایی تکثیر و تمایز بالقوه ای بوده، اما چالش هایی در مورد شرایط کشت آن ها وجود دارد. سرم جنین گاوی (FBS)، با وجود ترکیبات نامشخص، ایمنی زایی بالقوه و انتقال احتمالی پریون/زیونوز، متداول ترین افزودنی محیط کشت برای کشت های آزمایشگاهی است. به این دلیل، تلاش های قابل توجهی برای یافتن یک جایگزین مناسب برای FBS، مانند محیط فاقد سرم یا لیزات پلاکتی انسانی (HPL) و پلاسمای تازه منجمد (FFP) صورت گرفته است. هدف از این مطالعه بررسی اثرات استفاده هم زمان از FFP، HPL و FBS بر تکثیر سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق از خون بند ناف و بافت چربی بود.

در مطالعه ی حاضر 5 کیسه کنسانتره پلاکتی از سازمان انتقال خون ایران، پایگاه جهرم تهیه گردید. لیزات پلاکتی توسط عمل انجماد و ذوب کنسانتره پلاکتی تهیه و سلول های مرده از لیزات پلاکتی به وسیله ی سانترفیوژ جدا شدند. MSCs از بافت چربی شکم زیر ناف، 5 بیمار تحت عمل هرنیا یا سزارین، و از خون بند ناف 10 نوزاد تازه متولد شده تهیه گردید. سلول های گروه کنترل همراه با FBS، و سلول های گروه آزمایش در یکی از گروه های FBS، FBS+FFP، FFP+HPL و FBS+FFP+HPL کشت داده شدند. فنوتیپ سلول های بنیادی مزانشیمی توسط آنالیز فلوسایتومتری مورد تایید قرار گرفت و زنده ماندن با استفاده از روش MTT بررسی گردید.

نتایج نشان دادند که، استفاده از FBS+FFP،FBS+HPL ، FFP+HPL و FBS+FFP+HPL منجر به افزایش معنی داری در تکثیر MSCs نسبت به گروه حاوی FBS تنها می شود و هم چنین میزان Viability سلول ها نیز افزایش معناداری نسبت به گروه FBS پیدا می کند.

این مطالعه نشان داد که FBS+FFP،FBS+HPL ، FFP+HPL  و FBS+FFP+HPL اثر مساعدی بر میزان رشد و تکثیر MSCs داشته و به وضوح، این اثرات بیولوژیکی به علت وجود فاکتورهای رشد و سایتوکاین های تولیدی توسط سلول های خونی می باشد. این مطالعه تایید می کند که FFP+HPL که به عنوان مکمل در برخی محیط های کشت استفاده می شود، ممکن است جایگزین خوبی به جای FBS در محیط کشت MSCs در نظر گرفته شود.