تحلیل رفتار مدیریتی امام علی (ع) بر پایه «فاصله قدرت»
بررسی گزاره های مرتبط با قدرت در متون متقدم، رهیافتی برای شناخت گفتمان های سیاسی و مدیریتی شکل گرفته در بستر تاریخ است. تحلیل گفتمان ها بر اساس فاصله قدرت، می تواند نمایه ای از ابعاد فرهنگ سیاسی و مدیریتی یک سازمان و یا جامعه را ارایه دهد. سرزمین حجاز متقارن با شکل گیری سفرهای تجاری قریش، شاهد بروز گفتمان ثروت بنیاد بود که با پیدایش اسلام و سپس استقرار دولت نبوی در مدینه، موقتا رنگ باخت و جای خود را به گفتمانی دیگر داد؛ گفتمان جدید در دوران حکومت امام علی (ع)، به شکلی بی سابقه بسط و ترویج داده شد. در مقاله حاضر که با روش توصیفی تحلیلی مبتنی بر منابع کتابخانه ای سامان یافته، دو گفتمان رقیب بر اساس شاخصه های فاصله قدرت، تحلیل شد و در پایان چنین نتیجه ای به دست آمد: امام علی (ع) ضمن به چالش کشیدن سیادت ثروتمند بنیاد، با روابط حلقه وار و نیز فره مندنمایی در سازمان سیاسی و مدیریتی مخالف بود و اساسا به فاصله قدرت، اعتقاد نداشت. بر پایه این پژوهش، حاصل اتخاذ این راهبردها، ایجاد یک فضای سیاسی باز برای بیان آزادانه مواضع و انتقادات، شایسته گزینی و نیز مبارزه جدی با ویژه خواهی در دولت علوی بود که در دولت های پیشین و پسین آن، نظیر نداشت.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.