بررسی ارتباط هندسه شکستگی ها با کانی سازی رگه ای با استفاده از تحلیل تنش دیرین در پهنه برشی گاریجگان، شرق ایران

محدوده گاریجگان در 25 کیلومتری جنوب خوسف در استان خراسان جنوبی، در بین دو گسل امتدادلغز قرار گرفته است و در واقع یک پهنه برشی ناموازی کلاسیک کوچک به شمار می رود. مرز شرقی این پهنه را گسل امتدادلغز راست بر با مولفه شیبی معکوس با شیب میانگین 65 درجه به سوی شمال شرق و مرز غربی آن را گسل امتدادلغز راست بر با مولفه شیبی معکوس با شیب میانگین 71 درجه به سوی جنوب غرب تشکیل می دهد. تحلیل تنش دیرین در گستره مورد مطالعه نشان می دهد که اولین عملکرد رژیم تنش در زمان ایوسن، به صورت امتدادلغز با محور بیشینه σ1=058.04 رخ داده است و دومین مرحله تنش در زمان کواترنری، به صورت امتدادلغز و ترافشارشی با محور بیشینه σ1=003.05 انجام شده است. لذا محور تنش بیشینه (σ1) از ایوسن تا کواترنری در حدود 55 درجه خلاف جهت عقربه های ساعت چرخیده است. با بررسی تصویرهای ماهواره ای و تهیه نقشه توزیع شکستگی ها و رسم نمودار گل سرخی و هیستوگرام شکستگی ها، می توان آنها را در سه دسته با راستای NW-SE، NE-SW و E-W قرار داد. گسل های دسته اول فراوانی بیشتری دارند و آثار کانی سازی رگه ای در آنها مشاهده می گردد اما دو گروه دیگر فاقد کانی سازی هستند. گسل های اصلی پهنه برشی (Y) و گسل های مزدوجی که زاویه کمتری با پهنه برشی دارند (R, P)، مجراهای مناسبی برای بالا آمدن سیالات هیدروترمالی کانه دار غنی از سیلیس فراهم کرده اند.