مطالعه کانی شناسی، زمین شیمی و زمین فیزیک در محدوده اکتشافی آهن-منگنز بندچرک، پهنه انارک، ایران مرکزی

محدوده اکتشافی بندچرک در مرز باختری پهنه ایران مرکزی، در شمال استان اصفهان قرار دارد. رخنمون های سنگی در این محدوده مجموعه دگرگونه های پالیوزوییک-مزوزوییک انارک، توالی رسوبی کرتاسه پیشین، کنگلومرای پالیوسن و سنگهای آتشفشانی ایوسن هستند. توالی میزبان کانه زایی از پایین به بالا شامل دو واحد سنگی است: 1) مجموعه دگرگونه پالیوزوییک-مزوزوییک و 2) توالی کرتاسه زیرین. بافت کانه زایی بیشتر از نوع رگه-رگچه ای، جانشینی، برشی، نواری، خالدار و بقایای میکروبی (تمشکی، کروی و سوزنی) است. کانه های اصلی بترتیب هماتیت، گوتیت، پیرولوسیت، براونیت، پسیلوملان و کمتر هاسمانیت، تودوروکیت و مانگانیت همراه با گالن، پیریت و کالکوپیریت می باشد. کانی های باطله بیشتر دولومیت، کوارتز، کلسیت، باریت و سیلیس بی شکل هستند. بررسی های مغناطیس سنجی یک ناهنجاری مغناطیسی بزرگ (تا 2900 نانوتسلا) را نشان می دهد که منطبق بر موقعیت توده متاگابرویی غنی از مگنتیت در خاور منطقه مطالعاتی است. تفسیر مغناطیس سنجی با استفاده از شواهد زمین شناسی به یک تاقدیس نامتقارن اشاره دارد و رخداد هماتیت در بالهای آن دیده شده است.نمونه های معدنی مقادیر بالایی از Ba، Pb، Si و Sr و مقادیر پایینی از Co، Ni، P و Ti دارند. نتایج ما نشان دادند که کانی زایی به ترتیب در طی سه فرایند دگرگونی، گرمابی و هوازدگی تشکیل می شود. بر پایه مطالعات کانی شناسی، بافت و تغییرات زمین شیمیایی، کانه زایی اقتصادی بندچرک شباهت زیادی با یک سامانه فعال گرمابی دارد که گردش محلول ها درون مجموعه دگرگونه انارک شرایط را برای تشکیل کانسارسازی فلزات آهن و منگنز فراهم کرده باشد. اگر چه بخشی از کانه زایی نتیجه شستشوی آهن و منگنز توسط آبهای جوی، در طی بالاآمدگی و هوازدگی تشکیل شده است.