ارزیابی نسبی زمین ساخت پویا با استفاده از مولفه های کمی ریخت سنجی و زمین شناسی ساختاری در حوضه جنوب قم

منطقه مورد بررسی در جنوب شهر قم و در پهنه های ساختاری ایران مرکزی و ارومیه – دختر واقع شده است. در این مطالعه بررسی های کمی ریخت سنجی و مولفه های کیفی زمین شناسی ساختاری در ارزیابی زمین ساخت پویای منطقه، مورد بررسی قرار گرفته است. شاخص های کمی مورد استفاده در این پژوهش شامل: انتگرال فراز سنجی، عدم تقارن حوضه، تقارن توپوگرافی معکوس، شیب-طول رود، پیج و خم پیشانی کوهستان، نیمرخ طولی رود، شیب حوضه و شکل حوضه می باشند و برای مولفه های کیفی، تحلیل هندسی سامانه گسل بیدهند مورد استفاده قرار گرفته است. در این تحقیق حوضه آبریز منطقه به 4 زیرحوضه تفسیم شدند که اساس تفکیک زیرحوضه ها بر مبنای نقشه های توپوگرافی 1:50.000 تصاویر ماهواره ایی لندست 30 و 15 متر، IRS(5.5m)، SRTM(90m)و نقشه های زمین شناسی قم و کهک در مقیاس 1:100.000 می باشد. موقعیت زیرحوضه ها نسبت به رود اصلی تعیین و عواملی چون شیب و توپوگرافی در آنها ترسیم گردید و بر اساس محاسبه شاخص ها و نتیجه گیری بدست آمده از آن ها سطح فعالیت نسبی زمین ساخت (Iat) منطقه مورد مطالعه به سه رده فعالیت نسبی زمین ساختی بالا، متوسط و پایین تقسیم بندی گردید. با ارزیابی کیفی لیتولوژی و ساختارهای زمین شناسی متاثر از عملکرد گسل امتدادلغز بیدهند در هر حوضه مشخص گردید، میان نتایج حاصل از بررسی های هندسی عناصر ساختاری به عنوان مولفه های کیفی و اندازه گیری های ریخت سنجی به عنوان مولفه های کمی، ارتباط معناداری وجود دارد که به واسطه این همسویی سطح فعالیت نسبی زمین ساختی منطقه در زیرحوضه های کرمجگان، فردو و کهک بصورت خیلی پویا و در زیرحوضه صرم نیز بصورت پویا ارزیابی گردید.