بهینه سازی تست مسیر پایه در ماژول های نرم افزاری با تکیه بر الگوریتم های فرا ابتکاری

تستهای نرم افزاری در فرایند تولید و توسعه نرم افزار از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است. این اهمیت در حدی است که می تواند منجر به شکست یا موفقیت یک پروژه نرم افزاری گردد. روش های متعددی برای تست ماژولهای نرم افزاری وجود دارد که می توان آنها را به دو دسته اساسی جعبه سفید و جعبه سیاه تقسیم کرد. این پایان نامه بر روی تستهای نرم افزاری جعبه سفید تمرکز دارد و به طور خاص یافتن موارد آزمون مناسب در آن مورد توجه قرار میگیرد. موارد آزمون در صورتیکه با دقت تعیین شوند می توانند زمان تست را تا حد قابل توجهی کاهش دهند و کیفیت نرم افزار نهایی را تضمین کنند. در خصوص موارد آزمون ذکر این مساله ضروری است که پوشش مناسب کدهای برنامه مهمترین پارامتر ارزیابی موارد آزمون است. به عبارت دیگر موارد آزمون مناسب آنهایی هستند که در زمان کم بخش قابل توجهی از کد برنامه را تحت تاثیر می گذارند. در این پایان نامه از الگوریتم پرنده آلاچیق ساز ساتنی بمنظور تعیین موارد آزمون استفاده می شود. بدین منظور دو قطعه اصلی طراحی می شود و مسیرهای مشخصی از انها توسط الگوریتم پرنده آلاچیق ساز ساتنی مورد تست قرار می گیرند. در ارزیابی های انجام شده در این پایان نامه روش پیشنهادی با سه الگوریتم بهینه سازی ژنتیک، ازدحام ذرات و کلونی زنبور مقایسه شده است و نتایج نشان می دهد که در اغلب مقایسه ها به لحاظ زمان و تعداد دفعات تکرار الگوریتم پرنده آلاچیق ساز ساتنی عملکرد مناسب تری داشته است. در نهایت می توان نتیجه گرفت که الگوریتم پرنده آلاچیق ساز ساتنی می تواند به نحو مطلوبی در خصوص تولید موارد آزمون مناسب بکار رود.