تاثیر عواطف فردی و تمایل بر شرط بندی بر ریسک گریزی مالی

رفتار سرمایه گذاران خرد بازار سرمایه همواره با عدم اطمینان همراه است و به جهت کنترل ریسک مالی ، تصمیم به انتخاب چند سهم به ازای یک سهم در سبد خود را گرفته اند . از نکات حایز اهمیت این است که سرمایه گذاران خرد به طمع کسب سود رفتار های قمار مآبانه از خود نشان می دهند و اموال بیشتری را در معرض ریسک قرار می دهند و یا سرمایه گذارانی که به سبب تحریک عواطف فردی در شرایط متفاوت ریسک های متفاوتی را قبول یا رد می کنند . در این راستا ضمن مروری بر مفاهیم عواطف فردی ، تمایل بر شرط بندی و ریسک گریزی مالی با استفاده از روش مدل سازی و مدل یابی معادلات ساختاری به بررسی تاثیر عواطف فردی و تمایل بر شرط بندی بر ریسک گریزی مالی خواهیم پرداخت . جامعه آماری این پژوهش شامل افرادی است که در با سرمایه گذاری خرد در بازار سرمایه به فعالیت می پردازند و حجم نمونه بر اساس تعداد جامعه آماری طبق فرمول کوکران 384 نفر انتخاب می گردد که این افراد با روش نمونه گیری تصادفی انتخاب می شوند. برای جمع آوری داده ها در این تحقیق از پرسشنامه استفاده شده است که به دلیل پخش اینترنتی پرسشنامه تعداد افراد مورد مطالعه 405 نفر است . روایی آن به صورت روایی محتوا توسط خبرگان ، روایی سازه و ساختار توسط تحلیل عاملی تاییدی در نرم افزار SPSS و Smart-PLS مورد تایید قرار گرفت که پایایی آن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ تایید شده است. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها در این تحقیق از آزمون رگرسیون و تحلیل مسیر جهت تایید فرضیه ها استفاده شده است. نتایج تحقق بیانگر آن است که سرمایه گذاران با کنترل عواطفی از جمله غم، ناراحتی، افسردگی، پرهیز از پیشیمانی و ندامت و همچنین کنترل تمایل بر شرط بندی در هنگام ایجاد احساس اعتماد به نفس در زمان شرط بندی ، استفاده از استراتژی های مناسب شرط بندی و رفتار با آرامش در شرط بندی حتی با ضرر و زیان از ریسک گریزی مالی بهره ببرند .