شناسایی عناصر مرتبط با ارزیابی خط ‏مشی های عمومی در صنعت گردشگری ایران

ارزیابی خط مشی ضامن کنترل، جهت دهی و کمال بخشی به آنها است؛ اما در صنعت گردشگری کمتر به آن توجه شده است. پژوهش حاضر با هدف شناسایی عناصر اصلی مرتبط با ارزیابی خط‏مشی های گردشگری در ایران گامی برای پوشش نسبی این خلا دانشی است تا پاسخ گوی این سوال اصلی پژوهش باشد: عناصر اساسی برای ارزیابی خط مشی های عمومی گردشگری در ایران کدامند؟ روش انجام این پژوهش ترکیبی است. داده های تحقیق شامل اسناد، مدارک، متون مرتبط با موضوع و نتایج حاصل از مصاحبه با هفت نفر از خبرگان مرتبط و ارایه پرسشنامه به 21 نفر از خبرگان حوزه گردشگری و ارزیابی خط مشی بود که به صورت روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. برای جمع آوری داده های کیفی از بررسی اسناد و ادبیات مرتبط، ابزار مصاحبه و روش دلفی استفاده گردید. در مرحله اولیه پژوهش، 18مقوله و 59 مفهوم پایه مرتبط با موضوع شناسایی و استخراج شد. مقوله های شناسایی شده مرتبط با 5 بعد فراگیر ارزیابی خط مشی گردشگری: تشخیص مسیله عمومی، تدوین خط مشی عمومی، مشروعیت بخشی به خط مشی، اجرای خط مشی، ارزیابی خط مشی عمومی قرار گرفت. جهت اعتبار سنجی عوامل استخراج شده اقدام به ارایه آنها به 21 نفر از خبرگان حوزه گردشگری طی سه راند روش دلفی گردید. در مجموع 44 مفهوم پایه مرتبط با 14 مقوله به شرح ذیل برای الگوی ارزیابی خط‏مشی های عمومی در گردشگری ایران شناسایی شد: پرداختن به مسیله محوری، رویکرد جامع و مانع داشتن، دغدغه بودن برای کارشناسان، عقلانی بودن خط مشی، پویایی خط مشی، انسجام خط مشی، قانونی بودن، پذیرش عمومی، بهره وری، تعهد عملی مجریان، برخورداری از ابزارهای لازم، استمرار ارزیابی، برخورداری از شاخص های مناسب ارزیابی، توجه به نتایج مثبت خط مشی عمومی.