بررسی نانوکامپوزیت پلی وینیل الکل/کتیرا/Fe3O4 (PVA/GT/Fe3O4) جهت انتقال هدفمند داروی هیدروکسی کلروکین (HCQ)

یکی از داروهای کمکی برای درمان بیماری مالاریا، برخی از تومورهای سرطانی و ویروس ها، داروی هیدروکسی کلروکین (HCQ) است. جهت انتقال این دارو به سایت هدف، کنترل دوز و کاهش آسیب های سلولی، می توان از سیستم های دارورسانی هدفمند استفاده نمود. در این پروژه نانوکامپوزیت مغناطیسی PVA/GT/Fe3O4 بر پایه هیدروژل های PVA و GT تولید شده است که در آن نانوذرات مغناطیسی Fe3O4 بارگذاری شده و پارامترهایی از جمله میزان Fe3O4  و مقدار کراس لینک کننده بر نرخ رهایش دارو بررسی شده است.

نانوکامپوزیت PVA/GT/Fe3O4 جهت انتقال داروی HCQ تولید شد و نرخ رهایش دارو توسط این نانوکامپوزیت در pH 4/7 و در بازه های زمانی مختلف به کمک دستگاه UV-Vis بررسی شد. از طرفی دیگر جهت بهینه سازی ساختار نانوکامپوزیت، تاثیر میزان نانوذرات Fe3O4 و مقدار مالییک انیدرید در تورم نانوکامپوزیت و انتشار دارو مورد بررسی قرار گرفت.

با توجه به نتایج بدست آمده از FTIR می توان به برهمکنش PVA با کتیرا پی برد. افزایش Fe3O4 تورم را به میزان بالایی کاهش داد و میزان انتشار دارو را تا 2 برابر افزایش داد. افزایش مقدار اتصال دهنده عرضی نرخ انتشار دارو را کاهش داد. در طول 6 ساعت بیشترین میزان انتشار تجمعی دارو متعلق به نانوکامپوزیت حاوی wt%4 Fe3O4 بود(92/13 درصد).
بحث: تورم نانوکامپوزیت به شدت به میزان Fe3O4 وابسته است دلیل آن می تواند مسدود شدن خلل و فرج هیدروژل جهت جذب آب باشد. افزایش میزان اتصال دهنده عرضی باعث کاهش رهایش دارو شد که ممکن است به دلیل کاهش انبساط شبکه هیدروژلی جهت رهایش دارو باشد.

نانوکامپوزیت PVA/GT/Fe3O4 می تواند میزان انتشار دوز مشخصی از داروی HCQ را کنترل می نماید و عوارض جانبی آن را کاهش دهد در نتیجه می تواند به عنوان حامل دارو جهت درمان بیماری های مرتبط بررسی شود که نیازمند مطالعه های بالینی است.