بررسی خواص فیتوشیمیایی، اثرات ضد میکروبی و مهاری عصاره زنجبیل بر تولید نانو رشته های آمیلوئیدی به منظور ارزیابی پتانسیل کاربردی آن علیه بیماری های التهابی و آلزایمر

زنجبیل با نام علمیZingiber officinale  حاوی ماده موثره جینجرول (Gingerol) و بسیاری از ترکیب های آنتی اکسیدانی و ضد میکروبی می باشد. هدف از این پژوهش بررسی خاصیت ضدمیکروبی عصاره آبی و هیدروالکلی زنجبیل و بررسی اثر ضد آلزایمری عصاره هیدروالکلی آن به روش مهار تولید نانورشته های آمیلوییدی است.

پس از آسیا کردن، عصاره آبی و هیدروالکلی زنجیل با استفاده از روش خیساندن تهیه شد و اثرات ضدمیکروبی آن روی اشریشیا کلی و استافیلوکوکوس اوریوس با استفاده از روش انتشار در آگار و تعیین MIC و MBC بررسی گردید. برای تعیین اثر مهاری عصاره هیدروالکلی بر تولید رشته های آمیلوییدی از روش طیف سنجی مریی استفاده شد.

نتایج نشان داد که قطر هاله عدم رشد ناشی از عصاره هیدروالکلی زنجبیل در روش چاهک برای باکتری استافیلوکوکوس اوریوس  15 و برای اشریشیا کلی 10 میلی متر بود. میزان MIC و MBC برای هر دو باکتری به ترتیب 50 و 100 میلی گرم بر میلی لیتر بود و عصاره آبی زنجبیل تاثیری روی اشریشیا کلی نداشت. افزایش غلظت عصاره زنجبیل در نمونه، تولید رشته های آمیلوییدی را کاهش داد که با کاهش میزان جذب و تغییر مکان قرمز در طیف جذب مریی کنگورد همراه بود. حضور ماده موثره جینجرول نیز با استفاده از روش گازکروماتوگرافی جرمی (GC -Mass) تا 7/34 درصد مورد تایید قرار گرفت.

عصاره زنجبیل با حضور ترکیب های ضدمیکروبی مثل جینجرول، با کارایی مناسب و عوارض و هزینه کمتر، می تواند به عنوان یک گیاه دارویی موثر در کاهش عوارض بیماری های التهابی و آلزایمر معرفی گردد.