بررسی نقش دانشگاه در نوآوری اجتماعی با تاکید بر هم آفرینی ارزش اجتماعی

در سال های اخیر نوآوری اجتماعی، تعاریف و لازمه های آن از موضوعات مهم تحقیقات نوآوری، مدیریت و کارآفرینی بوده است. نوآوری اجتماعی در دو بخش نوآوری کارآفرینانه در جهت رساندن سود اجتماعی به افراد کم برخودار جامعه و همچنین نوآوری اجتماعی سازمانی که در زیر مجموعه استراتژی در جهت ایجاد ارزش اجتماعی در فعالیت های سازمانی شکل می گیرد، تعریف می شود. در این مقاله به تعریف اولیه توجه شده است و بر پایه بررسی ادبیات تحقیق به نقش مهم و کمتر بررسی شده دانشگاه در نوآوری اجتماعی در ادبیات تحقیق می پردازیم. نقش دانشگاه در تعداد کمی از مقالات و کتاب های مربوط به نوآوری اجتماعی مورد توجه قرار گرفته و راهکارهای متعددی برای تبیین نقش دانشگاه در ادبیات تحقیق در ایران ارایه نشده است. در این مقاله ابتدا تعاریف نوآوری اجتماعی بیان می شوند. به مقالاتی که در ایران به این مهم پرداخته اند اشاره شده و سپس به مبحث هم آفرینی ارزش و اهمیت آن در تبیین مفهوم نوآوری اجتماعی می پردازیم. سپس، فرآیندهای نوآوری اجتماعی و نقش بازیگران مختلف در نوآوری اجتماعی بررسی شده است. پس از آن به تبیین نقش دانشگاه در اکوسیستم نوآوری اجتماعی ایران پرداخته شده و مثال هایی از مسیرها و نمونه های اجرای نوآوری اجتماعی در دانشگاه ها آورده شده و در آخر راهکارهایی نیز برای پیشبرد نقش دانشگاه در اکوسیستم نوآوری اجتماعی ایران ارایه شده است.