ارزیابی تاثیر شاخص های انرژی و امتیاز بدنی بر شاخص های التهابی دوره انتقالی میش

وضعیت بدنی و ارتباط آن با شاخص های التهابی در دوره انتقالی میش می تواند به عنوان کلید راهنما در پیشگیری از وقوع عوارض متابولیکی در این دوره مورد استفاده قرار گیرد.

تعیین شاخص های التهابی و ارتباط آن با امتیاز وضعیت بدنی Body condition score (BCS) و شاخص های انرژی در میش های دوره انتقال بود.

روش کار: 

مطالعه حاضر بر روی 45 راس میش نژاد ماکویی 5-3 ساله با دامنه زایش بین 2 تا 4 شکم زایش در 3 گروه براساس وضعیت امتیاز بدنی شامل؛ 1) گروه لاغر: 75/2>BCS، 2) گروه متوسط 25/3>BCS>75/2 و 3) گروه چاق 25/3

میانگین غلظت گلوکز در بین گروه های مورد مطالعه معنی دار نبود (05/0<P). غلظت اسیدهای چرب غیراستریفیه (NEFA) و بتاهیدروکسی بوتیرات (BHB) به طور معنی داری در گروه های با وضعیت بدنی پایین و بالا بیشتر از گروه متوسط بود. غلظت فیبرینوژن، اسیدسیالیک و سرولوپلاسمین خون در سه هفته اول قبل از زایش افزایش و متعاقبا پس از زایمان کاهش نشان داد. این شاخص ها در گروه های چاق و لاغر در مقایسه با گروه متوسط افزایش معنی داری را در طول مطالعه نشان دادند. همبستگی مثبت معنی داری بین BHB و NEFA با سرولوپلاسمین و اسیدسیالیک در هر سه دوره قبل، حین و بعد از زایمان مشاهده شد. همچنین رابطه منفی معنی داری بین وضعیت بدنی میش های آبستن و شیروار با اسیدسیالیک مشاهده گردید.

نتیجه گیری نهایی: 

دام های با نمره بدنی متوسط (75/2<BCS<25/3) وضعیت انرژی بهتری داشته، تحرک چربی ها در این دام ها پایین بوده و روند التهاب در دوره انتقال در این دسته از حیوانات کمتر می باشد. همچنین BCS پایین ممکن است یک عامل خطر برای بروز التهاب در میش های دوره انتقالی باشد، که احتمالا به دلیل افزایش تقاضای متابولیک و کاهش عملکرد سیستم ایمنی میش ها می باشد.