مطالعه ی گذشته نگر حساسیت آنتی بیوتیکی باکتری های جداشده از تلفات پرندگان گوشتی ارجاعی به آزمایشگاه دامپزشکی شهر کازرون

عفونت های باکتریایی از علل مهم تلفات و خسارات مالی در صنایع پرورش طیور به شمار می روند. با وجود نقش کلیدی آنتی بیوتیک ها در درمان این بیماری ها، افزایش چشمگیر مقاومت نسبت به آنها تهدیدی برای جوامع به حساب می آید. مطالعات متعددی در زمینه ی بررسی میزان مقاومت آنتی بیوتیکی در گونه های مختلف باکتری های بیماری زای طیور انجام گرفته است.  هدف ما از انجام این مطالعه بررسی علل باکتریایی تلفات حاصل از مرغداری های شهرستان کازرون و همچنین ارزیابی حساسیت دارویی این باکتری ها بود.

نمونه ها از تلفات 118 فارم مرغداری صنعتی در اطراف شهرستان کازرون در طی سال 1401-1400 بدست آمد. نمونه ها بر روی محیط کشت های مک کانکی  آگار و ایوزین متیلن بلو آگار کشت داده شدند. سپس حساسیت نمونه هایی که برای اشریشیا کولی مثبت شدند توسط آنتی بیوتیک های مختلف (انروفلوکسازین، اریترومایسین، اکسی تتراسیکلین، تیلوزین، جنتامایسین، داکسی سیکلین، دانوفلوکسازین، دی فلوکسازین، سولتریم، فلورفنیکل، فلومکویین، فوزبک، کلرتتراسیکلین، کلیستین، لینکوسپکتین و نیومایسین) مورد ارزیابی قرار گرفت.

از میان 118 نمونه ی مورد بررسی 100 نمونه آلوده به اشریشیا کولی بودند. 100 نمونه از 106 نمونه گرم منفی برای اشریشیا کلی مثبت بود. تمام نمونه ها به آنتی بیوتیک های نیومایسین، کلرتتراسیکلین، فلومکویین، جنتامایسین و تیلوزین مقاوم بودند. همچنین 99% و 97% از نمونه های دارای اشریشیا کولی به ترتیب به لینکوسپکتین و دیفلوکسازین مقاوم بودند. بیشترین حساسیت آنتی بیوتیکی نمونه ها نسبت به آنتی بیوتیکهای فوزبک (94%) و کلیستین (90%) یافت شد.

با توجه به افزایش مقاومت دارویی نسبت به آنتی بیوتیکهای متداول، روش های جایگزین جهت کاهش سرعت رشد مقاومت دارویی و همچنین کاهش مرگ و میر حاصل از آنها مورد نیاز است که از جمله ی آنها می توان به رعایت امنیت زیستی و استفاده از پروبیوتیکها و اسیدی فایرها جهت کاهش ابتلا به بیماری و نیاز به درمان آنتی بیوتیکی در طیور اشاره کرد.