تاثیر یک دوره بازتوانی قلبی بر برخی عوامل کلیدی انتقال معکوس کلسترول و سطح سرمی ‏TNFα‏ در بیماران ‏بای پس عروق کرونر

بیشترین مرگ ومیر بیماری های غیرواگیر در جهان، به علت بیماری های قلبی و عروقی خصوصا آترواسکلروز است. یکی از مکانیزم ‍ های مهم برای پیشگیری و درمان این بیماری، انتقال معکوس کلسترول (Revers Cholesterol Transport; RCT) است. این پژوهش با هدف بررسی تاثیر یک دوره بازتوانی قلبی بر برخی عوامل کلیدی در RCT در بیماران بای پس عروق کرونر انجام شد.در این مطالعه نیمه تجربی، 24 نفراز مردان که تحت عمل جراحی بای پس قرار گرفته بودند به صورت هدفمند و در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی ساده به دو گروه تجربی (12نفر) و کنترل (12 نفر) تقسیم شدند. گروه تمرین به مدت هشت هفته تحت برنامه بازتوانی ترکیبی به صورت تمرینات مقاومتی - هوازی قرار گرفتند (3 جلسه در هفته) و گروه کنترل در این مدت بدون تمرین بودند. 48 ساعت قبل از شروع تمرین و 48 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرینی در حالی که تمام آزمودنی ها ناشتا بودند نمونه خونی جهت اندازه گیری (Liver X receptor; LXR) پروفایل لیپیدی و سطح سرمی فاکتور نکروز توبولی آلفا (Tumor necrosis factor; TNFα) انجام شد. اندازه گیری ژن LXR با روش Real-Time-PCR صورت گرفت. برای تحلیل داده ها از آزمون آماری تی مستقل و همبسته و آزمون شاپیروویلک جهت نرمال کردن داده ها در سطح معنی داری 0/05 استفاده شد. هشت هفته برنامه بازتوانی قلبی منجر به افزایش لیپوپروتیین پرچگال (High Density Lipoprotein; HDL)، کاهش لیپید های با چگالی پایین (Low density lipids; LDL)، کلسترول TNFαو افزایش بیان ژن گیرنده ایکس کبدی (LXR) در گروه تمرین نسبت به گروه کنترل شد.بازتوانی قلبی با بهبود پروفایل لیپیدی و افزایش بیان ژن LXR، بر افزایش روند انتقال کلسترول و کاهش عوامل التهابی از جمله TNFα، تاثیر بالایی داشته است. که اثر مثبتی بر پیشگیری از آترواسکلروز و ایسکمی دارد.