اثر عصاره سبوس برنج و تمرین هوازی بر شاخص های فشار اکسایشی بافت چربی سفید رت های چاق

استرس اکسیداتیو یکی از اصلی ترین مکانیسم هایی است که  اثرات چاقی را  به وجود می آورد. فعالیت بدنی و استفاده از گیاهان دارویی دو راهکار اثرگذار بر مهار استرس اکسایشی در شرایط چاقی است. با وجود آنکه مطالعات متعددی در خصوص اثر تمرینات هوازی و گیاهان دارویی بر نشانگران فشار اکسایشی انجام شده، ولی اثر هم زمان تمرین هوازی و عصاره سبوس برنج بر نشانگران فشار اکسایشی در بافت چربی سفید مشخص نیست. بر این اساس، هدف این مطالعه تدوین اثر تمرین هوازی و عصاره سبوس برنج بر میزان آنزیم های SOD، CAT و غلظت MDA بافت چربی سفید در رت های تغذیه شده با غذای پر چرب بود.

در یک کارآزمایی پیش بالینی، 30سر رت ماده نژاد ویستار به عنوان آزمودنی انتخاب و به صورت تصادفی در پنج گروه کنترل سالم، کنترل تغذیه شده با غذای پرچرب، تغذیه شده با غذای پرچرب تمرین هوازی، تغذیه شده با غذای پرچرب عصاره سبوس برنج و تغذیه شده با غذای پرچرب تمرین هوازی- عصاره سبوس برنج قرار گرفتند. برای ایجاد چاقی از تغذیه با روغن سرخ کردنی پالم استفاده شد. برنامه تمرین هوازی نیز دویدن روی نوار گردان به مدت چهار هفته و هفته ای پنج جلسه بود. عصاره سبوس برنج نیز شامل دریافت 60 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به مدت 4 هفته و هفته ای 5 مرتبه به صورت گاواژ بود. پس از پایان دوره بافت چربی سفید برای تعیین میزان SOD، CAT و MDA پس از قربانی نمودن آزمودنی ها برداشته شد. 

دریافت غذای پرچرب موجب کاهش معنی دار میزان SOD (001/0=P) و کاتالاز (001/0=P) شد. در حالی که مقادیر MDA (001/0=P) را به طور معنی داری افزایش داد. تمرین هوازی موجب افزایش معنی دار میزان SOD و CAT شد، اما اثری بر میزان MDA نداشت. در حالی که عصاره سبوس برنج موجب افزایش معنی دار SOD و CAT شد و کاهش میزان MDA را به همراه داشت. برهمکنش تمرین و سبوس برنج بر پیامدهای مطالعه معنی دار نبود.

از آنجایی که تمرین هوازی و سبوس برنج موجب کاهش استرس اکسیداتیو بافت چربی سفید شدند، پیشنهاد می گردد در شرایط تغذیه با غذای پر چرب می توان از این دو مداخله برای کاهش عوارض ناشی از تغذیه با غذای پر چرب استفاده کرد.