ارتباط پلی مورفیسم درآلل های HLA-DR و بروز عارضه تب زای غیرهمولیتیک در بیماران تالاسمی دارای تزریق خون مکرر

بیماران بتاتالاسمی نیازمند تزریق خون منظم هستند. واکنش تب زای غیرهمولیتیک یا FNHTR شایع ترین واکنش ناشی از تزریق خون می باشد. یکی از دلایل بروز FNHTR ، آنتی بادی ضد آنتی ژن های لکوسیتی کلاس دو است. پلی مورفیسم های HLA در جوامع مختلف متفاوت بوده و می تواند در بروز و یا مقاومت به FNHTR نقش داشته باشد. در مطالعه حاضر، به بررسی ارتباط پلی مورفیسم در آلل های HLA-DR با بروز FNHTR در بیماران بتاتالاسمی با تزریق خون مکرر استان تهران پرداختیم.

در مطالعه مقطعی- تحلیلی حاضر، 88 بیمار بتا تالاسمی ماژور و اینترمدیا با میانگین سنی 28/11 ± 63/38 سال و نسبت 35 مرد (8/39%) و 53 زن (2/60%) وارد مطالعه شده و جهت نتیجه بهتر، 70 بیمار تالاسمی با بروز FNHTR با 18 بیمار تالاسمی که بروز FNHTR نداشتند، مقایسه شدند. ژنوتیپ HLA-DR بیماران با روش PCR-SSP بررسی شد. مقایسه ها با آزمون کای دو و پیرسون انجام شد.

بررسی آلل های HLA-DRB1 نشان داد که آلل HLA-DRB1*11 بیشترین شیوع (7/26%) را دارد. ارتباط آماری معناداری بین آلل های HLA-DR با بروز FNHTR مشاهده نشد. اگر چه ممکن است HLA-DRB1*10 به عنوان یک مارکر ژنتیکی احتمالی در محافظت از بروز FNHTR نقش داشته باشد (049/0 =p).

در این مطالعه، ارتباطی بین فراوانی آلل های HLA-DR با بروز واکنش FNHTR در بیماران بتاتالاسمی با تزریق خون مکرر مشاهده نشد، درخصوص HLA-DRB1*10 این ارتباط معنادار بوده و می تواند آلل محافظت کننده باشد. بررسی سطح آللی HLA کلاس II در جمعیت های بزرگ تر می تواند داده های عمیق تری را در مورد این ارتباط نشان دهند.